Mimo że zaktualizowana Klasyfikacja Środków Trwałych została sporządzona już w 2016 roku, dopiero w 2018 roku staje się ona wiążąca dla przedsiębiorców. Zmiany są zasadniczo formalne – tzn. dotyczą numeracji oraz nazewnictwa, jeśli jednak posiadamy środki trwałe, warto skontrolować ich poprawność w świetle modyfikacji. Dlaczego?

Klasyfikacja Środków Trwałych 2016

Modyfikacje wprowadzone w nowej klasyfikacji nie zmieniają stawek amortyzacji, możliwa jest jednak sytuacja, że środek trwały dopasowany do konkretnej grupy według podziału KŚT 2010 obecnie będzie podlegał innej klasyfikacji. Co za tym idzie, dotychczasowy symbol KŚT może przyporządkować środek trwały do grupy o innej stawce amortyzacyjnej.

Aby zapobiec takiej sytuacji, Ministerstwo Finansów przygotowało właściwe aktualizacje Załącznika nr 1 do Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych. Dzięki nowelizacji nowe KŚT 2016 oraz wspomniany załącznik są ze sobą spójne, i nie wymagają od przedsiębiorców korygowania stawek amortyzacji, mogą jednak wymagać korekty formalnej.

KŚT 2016 a ewidencja środków trwałych

Nowa klasyfikacja środków trwałych posiada zmienione nazewnictwo oraz numerację w grupach 0, 4 oraz 6. Obecnie nazwy zmodyfikowanych grup oraz podgrup przedstawiają się następująco:

Jak widać, prowadzona dotychczas ewidencja środków trwałych może ulec pewnej zmianie – np. grunt pod wodą, znajdujący się dotychczas w podgrupie 07, powinien zostać przeniesiony do odpowiedniego rodzaju w grupie 06. Dlatego też ważne jest, aby przedsiębiorcy sprawdzili i ewentualnie skorygowali dane swojego majątku trwałego.

Przepisy nie regulują wprost, na jakiej zasadzie i w jakim terminie należy zaktualizować ewidencje środków trwałych – zaleca się jednak dokonać tego poprzez dopisanie równolegle nowych symboli KŚT do nadanych wcześniej symboli KŚT 2010. Aktualizacji warto dokonać w najszybszym możliwym terminie, zgodnie z możliwościami przedsiębiorcy.