Bariery podatkowe – 4. Zwolnienie z podatku dla producentów towarów spożywczych

Zwolnienie z podatku dla producentów towarów spożywczych powoduje nieuzasadnione faworyzowanie producentów w stosunku do handlowców.

Przyczyna prawna/ faktyczna

Art. 43 ust. 1 pkt. 16 ustawy o VAT.

Rekomendacja PKPP Lewiatan

Ograniczenie podmiotowe zwolnienia od podatku powinno zostać wyeliminowane.

Stanowisko Ministerstwa Finansów

Postulat wyeliminowania ograniczenia podmiotowego zwolnienia od podatku od towarów i usług nie zasługuje na uwzględnienie. Rozwiązanie, aby wyłącznie producenci darowanej żywności korzystali ze zwolnienia od podatku od towarów i usług wynikało z inicjatywy parlamentarzystów i uzasadnione było specyfiką rozliczeń producentów żywności. U producentów żywności nie jest bowiem możliwe (w przeciwieństwie do handlowców) określenie podstawy opodatkowania w podatku od towarów i usług uwzględniającej realną wartość produktów spożywczych, gdyż do obliczenia tej podstawy uwzględnia się koszty wytworzenia, które w krótkim okresie, co do zasady, nie ulegają zmianie. Natomiast w przypadku handlowców dokonujących darowizn żywności podstawa opodatkowania podatkiem VAT określona zgodnie z art. 29 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług pozwala na uaktualnienie ceny nabycia towarów będących przedmiotem darowizny, nawet przy towarach pełnowartościowych, na podstawie ich realnej wartości uwzględniającej np. upływający wkrótce termin przydatności do spożycia. Wprowadzenie zwolnienia od podatku od towarów i usług dla handlowców nie tylko nie ma uzasadnienia systemowego w podatku od wartości dodanej, lecz również prowadziłoby wprost do niezgodności regulacji krajowych z prawem Unii Europejskiej.