Przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą zależy na tym, aby mógł ująć w kosztach uzyskania przychodów jak najwięcej wydatków, dzięki czemu będzie mógł zapłacić niższy podatek dochodowy. Oczywiście muszą to być koszty, które są związane z prowadzoną firmą. Czy jednak zawsze można ująć w kosztach wydatki, które w naszej ocenie wydają się uzasadnione?

Kiedy wydatek można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów?

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznym definiuje wprost co jest uznawane za koszty uzyskania przychodów:

“Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.”

Pod pojęciem “kosztu poniesionego” należy rozumieć wszystkie koszty, nie tylko zapłacone. Ponadto koszty powinny spełniać jeszcze dodatkowe kryteria:

• muszą być właściwie udokumentowane,
• przedsiębiorca musi wykazać związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy poniesionym kosztem a prowadzoną działalnością gospodarczą,
• koszt musi być definitywny/ostateczny dlatego nie ujmuje się w kosztach uzyskania przychodów zapłaconych zaliczek na poczet przyszłych dostaw.

Koszty nieuznawane za koszty podatkowe

W art. 23 ustawy o PIT znalazł się katalog kosztów, które nie mogą być ujęte w kosztach prowadzonej działalności gospodarczej. Wykaz jest dość obszerny, ale z oczywistych powodów nie może zawierać wszystkich pozycji. Przepisy podatkowe nie są w stanie w każdym przypadku w sposób enumeratywny wymienić wszystkiego co jest kosztem podatkowym lub nim nie jest. Dlatego w takich sytuacjach należy posiłkować się interpretacjami podatkowymi, orzeczeniami sądów bądź skorzystać z usług doradcy podatkowego.

Okulary na firmę – czy okulary korekcyjne mogą stanowić koszty przedsiębiorcy?

Otóż pomimo braku w katalogu wyłączeniowym z kosztów w art. 23 ustawy o PIT okularów korekcyjnych i soczewek kontaktowych, takiego wydatku nie powinno się zaliczyć do kosztów prowadzenia firmy przez przedsiębiorcę. Potwierdzają to organy podatkowe w wydawanych interpretacjach podatkowych.

Przykład 1:

W indywidualnej interpretacji podatkowej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu nr ILPB1/4511-1-1645/15-2/AK z dnia 10 marca 2016 r. Wnioskodawca zapytał, czy przysługuje mu prawo do zaliczenia do kosztów podatkowych wydatku na zakup okularów ochronnych do pracy przy komputerze z uwagi na pogorszenie wady wzroku ze względu na wielogodzinną pracę przy komputerze. W odpowiedzi Dyrektor IS stwierdził m.in.:

“(…) wydatek na zakup okularów ochronnych nie jest warunkiem koniecznym do wykonywania pracy przy monitorze ekranowym, lecz wydatkiem wynikającym z zalecenia lekarza-okulisty mającym na celu ochronę zdrowia Wnioskodawcy. Wydatki uwarunkowane stanem zdrowia osoby prowadzącej działalność gospodarczą należą do wydatków osobistych. Zakup okularów z odpowiednimi szkłami jest niezależny od faktu czy osoba prowadzi działalność gospodarczą, czy takiej działalności nie prowadzi. (…)”.

Przykład 2:

Aktualne stanowisko organów podatkowych się nie zmieniło. W interpretacji podatkowej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 listopada 2019 r. nr 0113-KDIPT2-1.4011.423.2019.1.ISL stanowisko fiskusa jest takie samo jak w 2016 roku. W uzasadnieniu można przeczytać m.in.:

“(…) Zdaniem tutejszego Organu, poniesienie wydatków na badanie wzroku oraz zakup okularów korekcyjnych i soczewek nie ma wpływu na wysokość przychodów uzyskiwanych ze świadczenia usług wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, ani też w związku z prowadzoną działalnością jako źródłem przychodów. (…)”.

Przykład 3:

W niektórych przypadkach zakup okularów korekcyjnych może stanowić koszt firmy. Zgodnie z opinią organów podatkowych do kosztów można zaliczyć jedynie wydatek na zakup okularów/soczewek ochronnych, które pełnią funkcję podobną do ochronnej odzieży roboczej. Przykładem jest interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 8 marca 2016 r., sygn. IBPB-1-1/4511-796/15/WRz:

“(…) Wnioskodawczyni jest mgr inż. budownictwa posiadającym uprawnienia budowlane (w tym także uprawnienia kierownika budowy). W ramach prowadzonej działalności wykonuje osobiście pracę w zakresie nadzoru, na wysokości powyżej 3 metrów, stanowiącą integralną część świadczonych przez nią usług. Z powodu stwierdzonej wady wzroku używa okularów korekcyjnych. Nabyte soczewki kontaktowe, będzie wykorzystywać wyłącznie w celu wykonywania usług na wysokości powyżej 3 metrów, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Takie rozwiązanie eliminuje zagrożenie przypadkowego urazu narządu wzroku podczas wykonywania pracy spowodowanego potłuczeniem szkieł w wyniku upadku z wysokości oraz wypełnia wymogi obowiązujących przepisów BHP. (…)”

Wydaje się, że przedsiębiorcy nie powinni mieć wątpliwości co do ujmowania okularów korekcyjnych w kosztach uzyskania przychodów. Jeżeli ktoś jednak uzna, że w jego przypadku jest inaczej, powinien wystąpić o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej, w której dokładnie opisze swoją sytuację. W przypadku kontrowersyjnych wydatków takie postępowanie wydaje się rozsądnym wyjściem i zabezpieczy przedsiębiorcę przed polemiką z organami podatkowymi.