Wynagrodzenie postojowe – obecny stan prawny (maj 2009)
Wg art. 81 Kodeksu Pracy przestój jest szczególnego rodzaju przerwą w wykonywaniu pracy. Jest to czas, w którym pracownik pozostaje w gotowości do świadczenia pracy, ale z przyczyn obiektywnych nie może wykonywać umówionej pracy. Jest to nieplanowana przerwa w procesie pracy spowodowana zakłóceniami:- technicznymi
- organizacyjnymi
- warunkami atmosferycznymi
- innymi (np. pożar, strajk, wyłączenie prądu, błąd pracownika obsługującego maszyny, niewłaściwa decyzja osoby kierującej procesem pracy).
Uchwała Sądu Najwyższego z 16 października 1992r. ( I PZP 58/92) i jej uzasadnienie.
W uzasadnieniu wyroku Sąd Najwyższy podał, iż ograniczenie zapotrzebowania na pracę wywołane brakiem lub spadkiem popytu na produkty danego zakładu pracy , a więc wynikające z natury ekonomicznej, a niestanowiące następstwa zaburzeń w funkcjonowaniu zakładu pracy spowodowanych przez czynniki techniczne lub organizacyjne,sprawiające,że dany zakład pracy w całości lub części w danym okresie faktycznie ( fizycznie ) nie ma możliwości prowadzenia działalności wytwórczej, nie może być uznane za tego rodzaju przyczynę, by wynikającą z niej przerwę w wykonaniu pracy można było kwalifikować jako przestój. Stąd ograniczenie produkcji wywołane zmniejszeniem popytu na wyroby niestanowi przestoju w rozumieniu art.81 k.p. Podsumowując: pracodawca nie może z przyczyn ekonomicznych zarządzić przestoju i nie ma on podstaw do wypłaty tzw. wynagrodzenia postojowego.Kiedy zatem pracodawca może pracownikowi wypłacić wynagrodzenie postojowe?
Kodeks pracy uzależnia prawo do otrzymania wynagrodzenia za przestój od łącznego spełnienia trzech przesłanek:- Przeszkoda w wykonywaniu pracy musi nastąpić z przyczyn leżących po stronie pracodawcy. Najczęściej są to przejściowe przerwy w pracy spowodowane zaburzeniami natury technicznej lub organizacyjnej- awaria , brak dopływu energii itd.
- Pracownik powinien być gotowy do wykonywania pracy.
- Przestój nie jest zawiniony przez pracownika.