Oznaczenie EE – kiedy należy zastosować?

×

Usług telekomunikacyjne, nadawcze i elektroniczne (TNE) mogą być bez problemu świadczone na odległość, zarówno dla firm, jak i dla osób nieprowadzących działalności gospodarczej. Przepisy ustawy o VAT obowiązują wszystkich czynnych podatników VAT, bez względu na ich wielkość i to często bywa problematyczne dla sektora małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP). W publikacji odniesiemy się do świadczenia usług poza granicami Polski na rzecz podmiotów niebędących podatnikami.

Świadczenie usług TNE

W ustawie o podatku VAT w art.28k jest zapisane, że miejscem świadczenia usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych i usług elektronicznych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Jak wynika z tego zapisu, wykonanie usług TNE na rzecz konsumenta w innym kraju powinny być tam opodatkowane podatkiem VAT. Tego typu działanie byłoby niezwykle uciążliwe i kosztowne dla sektora MŚP, dlatego ustawodawca wprowadził pewne uproszczenia, właśnie z myślą o takich przedsiębiorcach.

Rozliczenie VAT od usług TNE następuje w kraju siedziby usługodawcy, a nie w państwie członkowskim UE, w którym zlokalizowany jest nabywca, jeżeli spełnione zostaną łącznie trzy następujące warunki:

1. Usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby – stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium Polski.
2. Usługi TNE są świadczone na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, posiadających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terytorium państwa członkowskiego UE, innym niż terytorium Polski.
3. Całkowita wartość usług TNE, świadczonych na rzecz podmiotów, o których mowa w pkt 2, pomniejszona o kwotę podatku, nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego ani w poprzednim roku podatkowym kwoty 42.000 zł (10 000 euro).

Po przekroczeniu progu 42.000 zł przedsiębiorca powinien dokonać rejestracji do podatku VAT w innym kraju UE i tam dokonywać rozliczania usług TNE wykonywanych na rzecz konsumentów. W takiej sytuacji przedsiębiorca ma jeszcze jedną możliwość skorzystania z tzw. procedury MOSS. Dzięki temu systemowi przedsiębiorca nie musi rejestrować się w urzędzie podatkowym w każdym kraju UE, w którym świadczy usługi TNE.

Co to są usługi telekomunikacyjne, nadawcze i elektroniczne?

W ustawie o VAT usługi TNE zostały zdefiniowane jako:

1. Usługi telekomunikacyjne – rozumie się przez to usługi dotyczące transmisji, emisji i odbioru sygnałów, tekstów, obrazów i dźwięków lub wszelkiego rodzaju informacji drogą kablową, radiową, optyczną lub za pośrednictwem innych systemów elektromagnetycznych, w tym związane z nimi przeniesienie lub cesję praw do użytkowania środków dla zapewniania takiej transmisji, emisji i odbioru, wraz z zapewnieniem dostępu do ogólnoświatowych sieci informacyjnych, z uwzględnieniem art. 6a rozporządzenia UE nr 282/2011.
2. Usługi nadawcze – rozumie się przez to usługi nadawcze, o których mowa w art. 6b rozporządzenia 282/2011.
3. Usługi elektroniczne – rozumie się przez to usługi świadczone za pomocą środków komunikacji elektronicznej, o których mowa w art. 7 rozporządzenia 282/2011.

Oznaczenie EE dla usług TNE

Zgodnie z rozporządzeniem w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach i w ewidencjach VAT dla świadczenia usług telekomunikacyjnych, nadawczych i elektronicznych, o których mowa w art. 28k ustawy o VAT musi być stosowane oznaczenie „EE”.

Jak można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Zatem oznaczenie EE będzie mieć zastosowanie również do refaktury kosztów prywatnych rozmów przez pracodawcę na pracownika, także w przypadku świadczenia tych usług na terytorium Polski.