Postojowe jest jednym ze środków pomocy Rządu w odpowiedzi na kryzys związany z koronawirusem. Często spotykamy się z pytaniem: “czy osoby samozatrudnione mogą ubiegać się o świadczenie postojowe?”. Odpowiedź brzmi: tak. W artykule dokładnie omawiamy sytuację i odpowiadamy na najpopularniejsze wątpliwości.
Uwaga!
W początkowej wersji projektu używano pojęcia “samozatrudnieni”. W oficjalnej wersji postojowe dotyczy “osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą” (przedsiębiorców prowadzących jednoosobową działalność) na podstawie przepisów ustawy z 6 marca 2018 r. Z tego powodu w dalszej części artykułu skorzystamy z aktualnego określenia. Do osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą zaliczają się również samozatrudnieni.
Samozatrudnienie – co to?
Zdefiniowanie “samozatrudnienia” przysparza problemów. W polskim prawie wciąż nie powstała oficjalna definicja tego słowa. Aby przybliżyć temat, przygotowaliśmy zrozumiałą i opartą na rzetelnych źródłach definicję. Samozatrudnienie (ang. self-employment) oznacza w języku polskim “pracę na własny rachunek”, “działalność na własny rachunek”, “samodzielną działalność zarobkową”, “działalność gospodarczą osób fizycznych” (w tym wykonujących wolne zawody).
W ogólnym rozumieniu samozatrudnienie określa sytuację, w której osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą na własne ryzyko oraz ponosi konsekwencje majątkowe i gospodarcze tej działalności, zwykle definicja obejmuje osoby nie zatrudniające pracowników.
Dla kogo świadczenie postojowe?
Wynagrodzenie postojowe dla przedsiębiorców dotyczy osób prowadzących działalność gospodarczą, na podstawie prawa przedsiębiorców lub innych przepisów szczególnych, jeżeli miały one przestój w następstwie spowodowany przez koronawirusa. Można otrzymać je w pełnej postaci lub jedynie część.
Ile wynosi wynagrodzenie postojowe dla prowadzących działalność?
Postojowe to świadczenie – nieoskładkowane i nieopodatkowane. Można się o nie starać trzykrotnie. Przedsiębiorcy mogą skorzystać ze świadczenia o kwocie wynoszącej 80% minimalnego wynagrodzenia, czyli: 2080 złotych. Nie zawsze jednak samozatrudniony i inni przedsiębiorcy mogą skorzystać z pełnej kwoty postojowego.
Postojowe dla przedsiębiorców (w tym samozatrudnionych). Jakie warunki?
Świadczenie postojowe należy się:
- Jeśli działalność gospodarcza nie została zawieszona, a data rozpoczęcia jej prowadzenia nie była późniejsza niż 1 kwietnia 2020 r. (według tarczy 2.0 było przed 1 lutego 2020 roku) oraz przychód uzyskany w poprzednim miesiącu był co najmniej 15% niższy od przychodu uzyskanego w miesiącu poprzedzającym.
- Jeśli działalność gospodarcza prowadzona była przed 1 kwietnia 2020 r. (według tarczy 2.0 było przed 1 lutego 2020 roku), ale została zawieszona po 31 stycznia 2020 r.
- Osobom zatrudnionym na podstawie umowy cywilnoprawnej, jeśli:
- umowa została zawarta nie później niż 1 kwietnia 2020 r. (według pierwszej wersji tarczy przed 1 lutego 2020 roku),
- wynagrodzenie wynosi nie mniej niż 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę (2 600 zł x 2 = 1300 zł).
- Osobom nieposiadającym innego tytułu do ubezpieczeń społecznych, a ponadto zamieszkującym terytorium RP lub posiadającym prawo do czasowego lub stałego pobytu na terytorium Polski. Tarcza 4.0 wprowadziła zmianę, która zniosła warunek, że nie można mieć innego tytułu do ubezpieczeń społecznych. Obecnie przedsiębiorca ma możliwość skorzystania z postojowego również w sytuacji, gdy taki tytuł posiada i równocześnie podlega ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej.
Świadczenie postojowe w wysokości 1300 złotych jest przeznaczone dla przedsiębiorców, którzy:
- Rozliczają podatek kartą podatkową i są zwolnieni z opłacania podatku VAT.
- Nie mają innego tytułu do ubezpieczeń społecznych – ten zapis został zmieniony wraz z wejściem w życie nowych przepisów. Szczegóły opisanej powyżej w pkt 4.
- Są obywatelami Polski i mieszkają w niej lub posiadają prawo czasowego lub stałego pobytu na jej terytorium.
Jak otrzymać świadczenie postojowe?
Aby otrzymać wsparcie dla samozatrudnionych i przedsiębiorców, należy wypełnić stosowny wniosek.
Uwaga!
Wniosek należy złożyć najpóźniej w terminie 3 miesięcy od miesiąca, w którym został zniesiony ogłoszony stan epidemii. Wypełniony wniosek można przesłać korzystając z PUE ZUS, za pośrednictwem Poczty lub dostarczyć go osobiście do skrzynki na dokumenty w placówce ZUS. Należy pamiętać, że złożenie wniosku nie gwarantuje uzyskania świadczenia. Na wniosek ZUS odpowie za pośrednictwem ZUS PUE lub za pomocą tradycyjnej poczty. Jeśli uzyskana decyzja będzie odmowna ZUS, można za pośrednictwem ZUS odwołać się do sądu. Odwołanie musi zostać złożone pisemnie w terminie miesiąca od otrzymania decyzji.