Aby uznać, że polski przedsiębiorca posiada zakład w innym państwie, a zatem ma obowiązek rozliczyć się z zagranicznych dochodów w Polsce, nie jest wymagane zarejestrowanie działalności gospodarczej w tym kraju.
Temat rozliczania zagranicznych dochodów został poruszony w artykule: Kiedy trzeba rozliczyć w Polsce dochody z działalności gospodarczej za granicą?
Definicje zakładu zagranicznego zawiera każda umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania (UPO), jaką Polska ma podpisaną z danym państwem (ich wykaz można znaleźć na stronie rządowej podatk.gov.pl).
Mimo że każda umowa może zawierać odrębne regulacje, do których należy się stosować, to można spotkać się z podobną definicją zakładu w paru umowach UPO, polskiej ustawie o PIT.
W świetle powyższego, zasadniczo, jako zakład za granicą można rozumieć:
W umowach również są zapisy stwierdzające, co nie będzie zakładem. W większości umów określenie “zakład” nie odnosi się do np.:
Powyższe oznacza, że jeśli przedsiębiorca prowadzi część działalności za granicą, gdzie realizuje jedynie czynności mające charakter przygotowawczy lub pomocniczy dla głównej działalności – nie uważa się, że działalność jest prowadzona za pomocą zagranicznego zakładu (co oznacza, że wszystkie dochody należy traktować jako polskie). To, które prace mają charakter pomocniczy/przygotowawczy powinien ocenić przedsiębiorca.
Definicja stałej placówki również może być określona w umowach UPO. Jeśli zaś umowa nie zawiera takiej definicji, można zajrzeć do Konwencji Wielostronnej, która wskazuje, że stałą placówką jest miejsce regularnie wykorzystywane przez przedsiębiorcę do wykonywania działalności gospodarczej.
Co ważne, placówka (czyli zakład) może istnieć również wtedy, gdy nie ma żadnych pomieszczeń lub gdy nie są one wymagane do prowadzenia działalności przedsiębiorstwa (np. stanowisko na targowisku). Wystarczy posiadanie pewnej przestrzeni do własnej dyspozycji. Nie ma znaczenia, czy przedsiębiorstwo jest właścicielem, najemcą lokalu, czy korzysta z udostępnionej mu powierzchni.
Już sam fakt, że przedsiębiorca ma do własnej dyspozycji jakąś przestrzeń służącą jego działalności gospodarczej, wystarczy, aby zaistniała stała placówka gospodarcza, zakład. Przy czym nie wymaga się, aby przedsiębiorstwo posiadało formalne prawo do dysponowania taką placówką, jak np. tytuł prawny do lokalu itp. Jeśli np. przedsiębiorca zajmuje jakąś przestrzeń nielegalnie, a są spełnione pozostałe warunki – można uznać, że jest to zakład.
Umowy UPO raczej nie definiują, jak należy rozumieć to pojęcie, dlatego pomocne może być ponowne spojrzenie do Konwencji Wielostronnej, która podpowiada, że określenie “za pośrednictwem” należy rozumieć względnie szeroko. I dotyczyć może również takiej sytuacji, gdy przedsiębiorca realizuje odpowiednie czynności mając do dyspozycji określoną powierzchnię, np. pracując z biura klienta.
Przykład:
Pan Artur, który w ramach działalności gospodarczej wykonuje pracę jako grafik, dostał zlecenie od klienta z Czech. W związku z tym realizuje czynności związane ze zleceniem w biurze klienta, na jego sprzęcie – znajdującym się w Czechach. W tej sytuacji można uznać, że pan Artur ma zakład w Czechach (prowadzi działalność gospodarczą za granicą za pośrednictwem zakładu).
Zobacz ile wynosi stawka VAT na artykuły spożywcze od kwietnia 2024 r.
W 2024 roku boom na tworzenie kolejnych i kolejnych serwisów społecznościowych mamy już chyba za…
Od kilku lat dużo mówi się o ustawie o ochronie sygnalistów, która do dnia 6…
Czy wiesz, że możesz w kilka chwil otrzymać esencję wielogodzinnego nagrania ze spotkania czy rozmowy…
Od kilku lat mówi się i pisze o objęciu wszystkich przedsiębiorców Krajowym Systemem e-Faktur. Byliśmy…
Co to właściwie jest omnichannel i jakie ma znaczenie dla współczesnego biznesu? Aby zrozumieć, dlaczego…