Sprzedaż domku letniskowego a przepisy prawa

Źródło przychodów

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako ustawa o PIT) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d) innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Z kolei przepis art. 18 ustawy o PT za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Zawarte powyżej wyliczenie praw majątkowych ma charakter otwarty, o czym świadczy użyte przez ustawodawcę sformułowanie „w szczególności”. Przyjęcie przez ustawodawcę otwartego katalogu tych przychodów pozwala na zaliczenie do tej kategorii wszystkich innych przychodów z praw majątkowych, w tym także z odpłatnego zbycia praw majątkowych jakimi są nakłady poniesione na zakup domku znajdującego się na cudzym gruncie [tak Interpretacja Indywidualna Dyrektora KIS z dnia 9 grudnia 2020 r., nr 0112-KDIL2-2.4011.661.2020.2.KP].

Nieruchomość

Zgodnie z przepisem art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Z kolei w myśl przepisu art. 45 Kodeksu cywilnego rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Przepis art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane stanowi z kolei, że ilekroć w ustawie jest mowa o budynku – należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Przepisy prawa cywilnego nie zawierają definicji ruchomości. Dlatego też należy odnieść się do poglądów orzecznictwa i doktryny, zgodnie z którymi ruchomościami są te rzeczy, które nie są nieruchomościami, określonymi w przepisie art. 46 Kodeksu cywilnego. Cechami wyodrębniającymi ruchomości z pojęcia rzeczy są ich samodzielność fizyczna względem innych rzeczy i przenaszalność [por orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 15 lutego 1961 r., 2 CR 596/59, OSPiKA 1962, z. 2, poz. 45, z aprobującą glosą A. Ohanowicza; bliżej W.J. Katner, Umowne nabycie własności ruchomości, Warszawa 1995, s. 70–73].

Pojęcie trwałego związania z gruntem nie zostało uściślone przez ustawodawcę w Kodeksie cywilnym. Zgodnie zatem z dyspozycją przepisu art. 47 § 2 i 3 Kodeksu cywilnego, o trwałym złączeniu z gruntem można mówić w sytuacji, w której budynki czy też inne urządzenia złączone są z gruntem fizycznie i funkcjonalnie oraz trwale. Tym samym połączenie trwałe to takie, które nie jest przeznaczone do przemijającego użytku.

Sprzedajesz działki? Tutajsprawdzisz, kiedy sprzedaż działek powinna być już dokonywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Sprzedaż domku letniskowego a PIT

Nie ulega wątpliwości, że dom letniskowy jest obiektem nietrwale związanym z gruntem i możliwym do przeniesienia, co oznacza, że nie spełnia warunku, o którym mowa w art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego dla uznania go za nieruchomość.

Z kolei w ślad za regulację wynikającą z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o PIT sprzedaż rzeczy ruchomych podlega opodatkowaniu, jeżeli następuje przed upływem sześciu miesięcy licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Tym samym sprzedaż domku letniskowego i obowiązek uiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych, w związku z dokonaną transakcją będzie konieczne w sytuacji, gdy sprzedaż zostanie dokonana po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego nabycie.

W innym przypadku zbycie domku letniskowego nie będzie stanowić źródła przychodu dla podatnika w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o PIT.

Powyższe znajduje potwierdzenie w następujących interpretacjach podatkowych, tj.:

• Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 19 marca 2020 r., nr 0115-KDIT2.4011.66.2020.1.KC;
• Interpretacja Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 28 października 2014 r., nr ILPB2/415-829/14-4/ES.
• Zastanawiasz się, w jaki sposób może być opodatkowany najem w 2022 roku? Przeczytaj ten artykuł, z którego dowiesz się wszystkiego na ten temat.

Podsumowanie

Podatek dochodowy od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży domku letniskowego jako rzeczy ruchomej będzie obowiązywał podatnika w przypadku sprzedaż zostanie dokonana po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego nabycie.

A jeśli chcesz wiedzieć więcej na temat wycofania nieruchomości z firmy i skutkach podatkowych na gruncie VAT i PIT, to przejdź tutaj.