Każdy przedsiębiorca ma obowiązek wpłaty zaliczek na podatek dochodowy w trakcie roku podatkowego, a po zakończeniu roku musi obliczyć dochód roczny. Wyliczenie zaliczki odbywa się zgodnie z określonym schematem, który trzeba znać, aby prawidłowo określić podatek do zapłaty. W dzisiejszej publikacji napiszemy między innym o tym, w jaki sposób należy to zrobić.
Podatek rozliczany na zasadach ogólnych może być opodatkowany według skali podatkowej lub podatkiem liniowym. Decyduje o tym sam przedsiębiorca, jaką formę opodatkowania wybierze. Poniżej opiszemy sposób wyliczenia zaliczek według każdej z tych metod.
Podatek według skali podatkowej obliczany jest według następującej zasady:
Podatek liniowy obliczamy według zasady opisanej poniżej:
Sposób wyliczenia dochodu rocznego został omówiony na przykładzie w rozporządzeniu w sprawie prowadzenia podatkowej książki przychodów i rozchodów. Do wyliczenia dochodu rocznego niezbędna będzie informacja na temat wysokości spisów z natury na początek i na koniec roku podatkowego. Ważne jest prawidłowe wyliczenie rocznej kwoty kosztów uzyskania przychodów, według następującej zasady:
Wysokość kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym: |
a. Wartość spisu z natury na początek roku podatkowego |
b. Plus wydatki na zakup towarów handlowych i materiałów – kolumna 10 |
c. Plus wydatki na koszty uboczne zakupu – kolumna 11 |
d. Minus wartość spisu z natury na koniec roku podatkowego |
e. Plus kwota pozostałych wydatków – kolumna 14 |
f. Minus wartość wynagrodzeń w naturze ujętych w innych kolumnach księgi |
Razem koszty uzyskania przychodu |
Ustalenie dochodu osiągniętego w roku podatkowym:
Przychód z kol. 9 PKPiR |
Minus koszty uzyskania przychodów poniesione w roku podatkowym (obliczane według wzoru powyżej) |
Kwota dochodu rocznego |
Kolumna 1 jest przeznaczona do wpisania kolejnego numeru zapisów do księgi i tym numerem należy oznaczyć dowód księgowy będący podstawą zapisu.
Kolumna 2 – wpisuje się datę poniesienia wydatku, otrzymania towaru lub uzyskania przychodu albo datę zestawienia sprzedaży.
Kolumna 3 – zamieszcza się numer faktury lub innego dowodu. Jeżeli zapisów dokonuje się na podstawie dziennego zestawienia sprzedaży, należy wpisywać numer zestawienia faktur.
Kolumna 4 i 5 służy do wpisania danych kontrahentów (imion i nazwisk, nazw firm oraz adresów, z którymi zawarte zostały transakcje dotyczące zakupu m.in. surowców, materiałów, towarów lub sprzedaży towarów, gdy transakcje te udokumentowane są fakturami i paragonami. Kolumn tych nie wypełnia się w wypadku zapisów dotyczących przychodu ze sprzedaży na podstawie dziennych zestawień sprzedaży oraz dowodów wewnętrznych.
Kolumna 6 służy do wpisania rodzajów przychodów lub wydatków.
Kolumna 7 jest przeznaczona do wpisywania przychodów ze sprzedaży wyrobów (towarów handlowych) i sprzedaży usług. Przedsiębiorcy prowadzący działalność kantorową w kolumnie tej wpisują miesięczną wysokość przychodu (sprzedaży wartości dewizowych) wynikającą z ewidencji kupna i sprzedaży wartości dewizowych.
Kolumna 8 jest przeznaczona do wpisywania pozostałych przychodów, np. przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku, otrzymanych kar umownych, wynagrodzenia płatnika, dodatnich różnic kursowych.
Kolumna 9 jest przeznaczona do wpisywania łącznej kwoty przychodów zewidencjonowanych w kolumnach 7 i 8.
Kolumna 10 jest przeznaczona do wpisywania zakupu materiałów oraz towarów handlowych według cen zakupu. Przedsiębiorcy prowadzący działalność kantorową w kolumnie tej wpisują miesięczną kwotę zakupionych wartości dewizowych, wynikającą z ewidencji kupna i sprzedaży wartości dewizowych.
Kolumna 11 jest przeznaczona do wpisywania kosztów ubocznych związanych z zakupem, np. kosztów dotyczących transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze.
Kolumna 12 jest przeznaczona do wpisywania wynagrodzeń brutto wypłacanych pracownikom (w gotówce i w naturze). Wpisu dokonuje się:
W kolumnie tej ewidencjonuje się również wynagrodzenia wypłacane osobom z tytułu umów zlecenia i umów o dzieło.
Kolumna 13 jest przeznaczona do wpisywania pozostałych kosztów (poza wymienionymi w kolumnach 10–12). W kolumnie tej wpisuje się w szczególności takie wydatki, jak: czynsz za lokal, opłatę za energię elektryczną, gaz, wodę, c.o., opłatę za telefon, zakup paliw, wydatki dotyczące remontów, amortyzację środków trwałych, składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe pracowników w części finansowanej przez pracodawcę, składki na ubezpieczenie wypadkowe pracowników, wartość zakupionego wyposażenia, to jest rzeczowych składników majątku, związanych z wykonywaną działalnością, niezaliczonych, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym, do środków trwałych.
Zapisów dotyczących kosztów podróży służbowej, w tym również diet właściciela oraz osób z nim współpracujących, dokonuje się na podstawie rozliczenia tych kosztów sporządzonego na dowodzie wewnętrznym. Do rozliczenia należy dołączyć dowody (faktury) potwierdzające poszczególne wydatki. Jeżeli uzyskanie dowodu (faktury) nie było możliwe, pracownik musi złożyć pisemne oświadczenie o dokonanym wydatku i przyczynach braku jego udokumentowania. Nie wymagają udokumentowania fakturami diety oraz wydatki objęte ryczałtem, a także koszty przejazdu własnym samochodem pracownika.
Kolumna 14 jest przeznaczona do wpisywania łącznej kwoty wydatków wykazanych w kolumnach 12 i 13.
Kolumna 15 jest wolna. W kolumnie tej można wpisywać inne zaszłości gospodarcze poza wymienionymi w kolumnach 1–13. W kolumnie tej można również wpisywać wydatki odnoszące się do przychodów miesiąca lub roku następnego (lat następnych).
Kolumna 16 jest przeznaczona do wpisywania kosztów działalności badawczo-rozwojowej, o których mowa w art. 26 e ustawy o podatku dochodowym. Po zakończeniu roku należy zsumować te koszty. W kolumnie tej należy wpisać wszystkie koszty działalności badawczo-rozwojowej, niezależnie od tego, jaka ich część będzie odliczona od podstawy opodatkowania.
Kolumna 17 jest przeznaczona do wpisywania uwag co do treści zapisów w kolumnach 2–16. Kolumna ta może być także wykorzystywana np. do wpisywania pobranych zaliczek, obrotu opakowaniami zwrotnymi. W kolumnie tej mogą być także ewidencjonowane przychody faktycznie przez podatnika otrzymane.
W przypadku wyboru w następnym roku podatkowym opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, limit otrzymanych przychodów w poprzednim roku podatkowym w kwocie stanowiącej równowartość 200.000 euro jest – zgodnie z art. 21 ust. 1b ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne – warunkiem korzystania z kwartalnego sposobu wpłacania ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.
Po zakończeniu miesiąca wpisy dokonane w PKPiR w danym miesiącu należy podkreślić, a dane z kolumn 7–14 zsumować. Przedsiębiorca może pod podsumowaniem danego miesiąca wpisać w poszczególnych kolumnach sumy od początku roku do miesiąca poprzedzającego dany miesiąc i w kolejnej pozycji wpisać w poszczególnych kolumnach sumę od początku roku.
Jeżeli przedsiębiorca nie dokonuje podsumowania zapisów kolejnych miesięcy narastająco od początku roku, po zakończeniu roku podatkowego musi na oddzielnej stronie w księdze sporządzić zestawienie roczne. W tym celu należy wpisać do właściwych kolumn sumy z poszczególnych miesięcy i je zsumować.
Zastanawiasz się kogo dotyczy przekazywanie wpłat na ZFŚS do 31 maja? W dzisiejszym artykule odpowiemy…
Zasada stanowi, że udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością podlegają dziedziczeniu jak każdy inny składnik…
Wyobraź sobie świat, w którym Twoja firma może tworzyć wciągające, spersonalizowane wideo na każdą okazję,…
Nawet najdoskonalszy produkt czy usługa nie osiągną sukcesu na rynku bez odpowiedniej strategii komunikacji. Jeśli…
Jednym z rozwiązań przyjętych przez Polski Ład jest świadczenie rodzinne, z którego mogą skorzystać rodzice…
Rozpoczynasz ponownie działalność i zastanawiasz się czy masz prawo do niższego ZUSu? W dzisiejszym artykule…