Więcej na temat wydatków poniesionych w zakresie usług gastronomicznych, żywności czy napojów przeczytasz w poniższym artykule.
Zgodnie z ogólną regułą określoną w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, ale z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
W myśl przepisu art. 16 ust. 1 pkt 28 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów „kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych”.
Przepis art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wprost eliminuje z kategorii kosztów uzyskania przychodów te wydatki, które poniesiono na reprezentację, w szczególności na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów (w tym alkoholowych). Z powyższego przepisu wynika, że elementem kosztu determinującym niedopuszczalność zakwalifikowania go do kosztów uzyskania przychodów jest sam cel jego poniesienia.
Tym samym podkreślić należy, że aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące elementy, tj.:
Wśród wydatków, które nie są uznawane za koszty uzyskania przychodów ustawodawca wymienił w przepisie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.
W orzecznictwie ugruntowany jest pogląd, zgodnie z którym ustawodawca, wyłączając z kosztów uzyskania przychodów wydatki na reprezentację, nie sformułował w przepisach ustawy definicji pojęcia “reprezentacja”, choć wymienił przykładowo usługi, które kwalifikuje do tych wydatków. Brak definicji legalnej bez wątpienia utrudnia w praktyce ustalenie kryteriów, według których wydatki stanowiące co do zasady koszty uzyskania przychodów, podlegają wyłączeniu jako koszty reprezentacji. Natomiast ustawodawca wymieniając w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przykładowe usługi, tj. usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, wskazał kierunek wykładni tego pojęcia. Wskazanie przykładowych usług, które należy zaliczyć do wydatków reprezentacyjnych, dowodzi, że tego pojęcia nie można interpretować w sposób szeroki, tj. że każde zachowanie podatnika, które nawet pośrednio zmierza do wykreowania pozytywnego wizerunku firmy, jest wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Kosztem reprezentacji, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest wydatek, taki lub podobny do wymienionych przykładowo wydatków, którego wyłącznym celem jest kreowanie pozytywnego wizerunku w kontaktach biznesowych poprzez działania skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów [tak Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 15 listopada 2019 r., sygn. akt I SA/Po 579/19]
Wydatki na zakup usług gastronomicznych, stanowiących koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, których jedynym (głównym) celem jest tworzenie lub poprawa wizerunku firmy na zewnątrz, podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na zasadach określonych w art. 16 ust. 1 pkt 28 tej ustawy [tak Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 stycznia 2019 r., sygn. akt II FSK 3524/16].
Tym samym wydatki na zakup artykułów spożywczych dla pracowników czy też dla współpracowników są traktowane jako element wydatków pracowniczych, które spełniają przesłanki zakwalifikowania ich do kosztów uzyskania przychodów na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Zastanawiasz się, czy wydatki na artykuły spożywcze podczas podróży służbowej można potraktować jako koszty pracownicze? Przeczytaj ten artykuł.
W interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 maja 2022 r., sygn. 0111-KDIB1 2.4010.146.2022.1.AK wskazano wprost, że:
Podobne stanowisko znajduje potwierdzenie w następujących interpretacjach podatkowych, tj.:
Zagwarantowanie pracownikom artykułów spożywczych jest powszechnie stosowaną praktyką na rynku pracy przez pracodawców. Sądy administracyjne jak i organy podatkowe nie kwestionują w wydanych przez siebie rozstrzygnięciach możliwości ujęcia w kosztach wydatków na zakup artykułów spożywczych dla pracowników i współpracowników. Tym samym poniesienie wydatków na zakup artykułów spożywczych dla pracowników oraz zleceniobiorców, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu. Co ważniejsze, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w tym zakresie mają analogiczne zastosowanie.
Zakupiłeś znak towarowy? W tym artykule sprawdzisz, w jaki sposób można to rozliczyć w kosztach.
W dobie cyfrowej transformacji firmy mają dostęp do niespotykanej dotąd ilości danych na temat swoich…
Ludzie od zarania dziejów wykorzystywali obrazy w swojej komunikacji. Czy to malowidła w jaskiniach tworzone…
Zastanawiasz się kogo dotyczy przekazywanie wpłat na ZFŚS do 31 maja? W dzisiejszym artykule odpowiemy…
Zasada stanowi, że udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością podlegają dziedziczeniu jak każdy inny składnik…
Wyobraź sobie świat, w którym Twoja firma może tworzyć wciągające, spersonalizowane wideo na każdą okazję,…
Nawet najdoskonalszy produkt czy usługa nie osiągną sukcesu na rynku bez odpowiedniej strategii komunikacji. Jeśli…