Jaki kod GTU dla copywritera?

Od 1 października 2020 osoby wystawiające faktury mają wiele nowych obowiązków w związku z odpowiednim oznaczaniem plików JPK_V7 wysyłanych do urzędu. Najwięcej problemów przedsiębiorcom przysparza oznaczenie plików kodem GTU. Takie wątpliwości nachodzą i copywriterów. Czy osoby przygotowujące teksty reklam i ogłoszeń powinny stosować kod GTU? Jeśli tak – jaki kod GTU dla copywritera będzie właściwy?

Co to jest kod GTU?

Kod GTU to grupa towarowo-usługowa, którą należy oznaczać dostawę niektórych towarów lub świadczenie niektórych usług. Katalog towarów oraz usług został określony w Rozporządzeniu GTU w § 10 ust.3, w którym dla danego towaru lub usługi został przyporządkowany odpowiedni kod od 1 do 13. Dla dostawy ściśle określonych towarów wyróżniono dziesięć kodów, dla świadczenia usług – trzy. Copywriter powinien szczególnie zainteresować się kodem GTU 12.

RAMKA Kod GTU dotyczy tylko podatników czynnych VAT. Podatnicy zwolnieni z VAT nie podlegają przepisom GTU.

Kiedy GTU 12 dla copywritera?

Rozporządzenie mówi, że kod GTU 12 dotyczy świadczenia usług o charakterze niematerialnym – wyłącznie:

doradczych,
księgowych,
prawnych,
zarządczych,
szkoleniowych,
marketingowych,
firm centralnych (head offices),
reklamowych,
badania rynku i opinii publicznej,
w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych.

A zatem pod GTU 12 podchodzi wyłącznie świadczenie powyższych dziesięciu usług. Copywriter powinien zaś zwrócić szczególną uwagę na usługi marketingowe i reklamowe.

Pomocną informacją, do jakich usług reklamowych/marketingowych stosować GTU 12 może być podpowiedź Ministerstwa Finansów, w której wskazuje, że w skład usług reklamowych wchodzi kod PKWiU 73.1, a marketingowych – 73.11.12. Należy tu mieć na względzie, że 73.1. jest klasyfikacją ogólną, dlatego też należy popatrzeć również na jego podgrupy.

Kod PKWiU	Rodzaj usługi
73.1	Usługi reklamowe
73.11	Usługi reklamowe świadczone przez agencje reklamowe
73.11.11	Kompleksowe usługi reklamowe
73.11.12	Marketing bezpośredni i reklama bezpośrednia
73.11.13	Usługi związane z rozwijaniem koncepcji reklamowych
73.11.19	Pozostałe usługi reklamowe
73.12	Usługi związane z reprezentowaniem mediów
73.12.11	Pośrednictwo sprzedaży miejsca lub czasu na cele reklamowe w mediach drukowanych
73.12.13	Pośrednictwo w sprzedaży miejsca lub czasu na cele reklamowe w Internecie
73.12.14	Pośrednictwo w sprzedaży miejsca na cele reklamowe powiązane z wydarzeniami
73.12.20	Pośrednictwo w odsprzedaży miejsca lub czasu na cele reklamowe

Podane wyżej kody PKWiU nie stanowią listy zamkniętej, są to jedynie podpowiedzi, które mogą pomóc w rozpatrzeniu co między innymi wchodzi w skład usług wyżej przytoczonych pojęć ogólnych, które – jak mówi Ministerstwo Finansów – należy rozumieć względnie szeroko.

Jak rozumieć usługi reklamowe?

W ustawach podatkowych nie znajdziemy definicji pojęć co należy rozumieć przez usługi marketingowe i reklamowe.

W odniesieniu do pojęć niezdefiniowanych w ustawach, należy kierować się ich znaczeniem językowym, czyli wynikającym ze słownika języka polskiego.

Słownik języka polskiego podaje następujące objaśnienia:

reklama: działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług. A także plakat, napis, ogłoszenie, krótki film itp. służące temu celowi.
marketing: działania mające na celu poznanie potrzeb konsumentów, ustalenie wielkości produkcji oraz metod dystrybucji, sprzedaży i reklamy towarów.

Oprócz definicji słownikowej, w rozstrzygnięciu, co należy rozumieć przez usługi marketingowe możemy również posiłkować się objaśnieniami podatkowymi, czy orzecznictwem sądowym, w których rozpatrywane są podobne problemy oraz w których możemy zauważyć nakreślany kierunek, jak interpretować dane pojęcia.

W związku z powyższym, w rozpoznaniu charakteru usług reklamowych przydatne mogą być wskazania Ministerstwa Finansów w zakresie przepisów dotyczących limitowania kosztów podatkowych (Kategoria usług objętych art. 15e ust. 1 ustawy o CIT). Co prawda wyjaśnienia dotyczą możliwości zaliczania w koszty wydatków ponoszonych na rzecz podmiotów powiązanych wynikających z m.in. usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze, jednak można w wyjaśnieniach odnaleźć konkretniejsze wskazówki, co należy rozumieć przez wyżej wymienione usługi, w tym: usługi reklamowe/marketingowe.

Powyższe objaśnienia mówią nam, że “usługi reklamowe sklasyfikowane są w sekcji M, dziale 73 PKWiU 2015 (klasa 73.1). Klasa ta obejmuje m.in. ‘usługi reklamowe świadczone przez agencje reklamowe’, czy ‘pośrednictwo w sprzedaży miejsca lub czasu na cele reklamowe’. Usługi te obejmują np. projektowanie i realizowanie kampanii reklamowych i ich umieszczanie w czasopismach, gazetach, radiu i telewizji, lub innych mediach, jak również projektowanie miejsc na cele reklamowe”.

W dalszej części wyjaśnień czytamy, że usługi reklamowe mogą świadczyć nie tylko agencje reklamowe, ale również podmioty, dla których wykonanie usługi reklamowej nie jest podstawową działalnością.

Ministerstwo Finansów powołuje się także na orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TS UE), które stwierdza, że “sama idea usług reklamowych wiąże się z rozpowszechnianiem informacji, którego celem jest poinformowanie jak największej rzeszy klientów o istnieniu i jakości towarów lub usług. W konsekwencji zaś celem takiego działania jest zwiększenie sprzedaży towarów i usług. Informacje te są zazwyczaj rozpowszechniane za pomocą standardowych mediów (radio, prasa, telewizja), co nie znaczy jednak, że tylko te media mogą być wykorzystane do rozpowszechniania informacji i reklamy.”

Według Trybunału dla uznania czynności za usługę reklamową nie trzeba jej świadczyć jako usługi kompleksowej (w ramach agencji reklamowej), ale wystarczy wykonanie każdej czynności, która stanowi integralną część kampanii reklamowej, a która przyczynia się do rozpowszechniania tych informacji.

Zestawiając ze sobą powyższe informacje (klasyfikacje PKWiU, wyjaśnienia MF, linię orzeczniczą Trybunału) możemy dojść do wniosku, że copywriter, którego usługi polegają na pisaniu tekstów, ogłoszeń, mających charakter reklamy – a więc służą rozpowszechnianiu informacji o produkcie zleceniodawcy i zachęcaniu do ich nabycia powinien zastosować kod GTU 12.

Czy kod GTU dotyczy wszystkich transakcji?

Kod GTU dotyczy tylko faktur sprzedażowych (krajowych oraz zagranicznych), czyli to wystawcy faktur są zobowiązani dopilnować, aby użyć odpowiedniego kodu – jeśli dana transakcja podlega temu obowiązkowi.

Kod GTU zastosujemy zatem dla WDT, eksportu, faktur zaliczkowych, refakturowania, czy samofakturowania, nie zastosujemy zaś dla importu, czy WNT.

Powyższe oznaczenie należy stosować tylko dla tych faktur, które są wystawiane za daną usługę podlegającą pod kod GTU. Jeżeli copywriter wystawia fakturę za usługę, która nie widnieje w katalogu GTU wtedy nie należy jej oznaczać stosownym kodem. Ale – uwaga – znaczenie ma nie nazwa widniejąca na fakturze, ale rzeczywiście świadczona usługa.

Przykład 1.

Pan Marek wystawia fakturę za listopad, w której jako nazwę usługi wpisał “tworzenie treści”, jednak jego usługą skrywającą się pod tą nazwą było tworzenie tekstów, mających na celu reklamę produktu zleceniodawcy, jego rozpowszechnienie w internecie oraz zachęcające do jego kupna – czyli w rzeczywistości za listopad wystawia fakturę za świadczone usługi reklamowe. A świadczenie usług reklamowych podpada pod kod GTU 12.

Jeżeli pozycja wystawianej faktury odnosi się do umowy (czyli treść pola „nazwa towaru lub usługi” ma formę „Zgodnie z umową z dnia…”) to należy odnieść się do treści pełnego zakresu umowy. Przy czym, zgodnie ze stanowiskiem Krajowej Informacji Skarbowej – jeśli w danym miesiącu nie była świadczona usługa reklamowa, która jest zapisana w umowie – wtedy nie stosuje się GTU 12. Jeżeli natomiast w danym miesiącu była świadczona usługa, podpadająca pod definicję usługi reklamowej, wtedy dla faktury o nazwie “Zgodnie z umową …” należy zastosować kod GTU 12.

Nazwa usługi na fakturze nie powinna zawierać wyłącznie treści “zgodnie z umową”. Taki zapis jest niepoprawny. Rodzaj świadczonej usługi powinien być skonkretyzowany i precyzyjny, np. “usługa reklamowa”, “świadczenie usługi marketingowej” itd. Jeżeli zaś kontrahent oczekuje, aby faktura zawierała odniesienie do umowy, wtedy opis może brzmieć “usługa reklamowa, zgodnie z umową xxx”. “świadczenie usługi reklamowej, na podstawie umowy xxx”.

Kod GTU powinien znaleźć się w pliku JPK_V7 przesyłanym do urzędu. Nie ma obowiązku, aby kod ten widniał na fakturze, jednak nie jest to zakazane.

Masz wątpliwości, czy stosować kod GTU do swoich usług – możesz wystąpić o wydanie interpretacji podatkowej.

Zespół IFIRMA

Kreatywny zespół specjalistów tworzony przez osoby wyróżniające się doświadczeniem oraz wiedzą z różnych obszarów.

Świadomi potrzeb naszych czytelników, skupiamy się na tworzeniu zrozumiałych treści, które będą w stanie przybliżyć im często zawiłe zagadnienia z zakresu rachunkowości, marketingu, ekonomii, księgowości czy zarządzania. Ostateczny dobór bieżącej tematyki uzależniany jest od preferencji docelowych odbiorców, zmian zachodzących w biznesowym środowisku, a także samych doświadczeń i umiejętności specjalistów odpowiadających za proces tworzenia tekstów.

W efekcie zespół ekspertów Ifirma bierze czynny udział w rozwoju różnego rodzaju biznesów, pomagając zarówno ich założycielom, jak i pracownikom efektywniej organizować pracę przy wykorzystaniu jak najbardziej dopasowanych do potrzeb rozwiązań.

Rozumiejąc istotę profesjonalnego podejścia do poruszanych zagadnień, każdy tekst tworzony jest w oparciu o wiarygodne dane. Dodatkowo podejmowana tematyka ujmowana jest w logiczny i przejrzysty sposób, zwiększając tak istotną jasność przekazu, co pozytywnie wpływa na podkreślenie najbardziej użytecznych treści. W efekcie podejmowane przez nasz zespół praktyki w szerszej perspektywie można rozpatrywać jako dążenie do zwiększenia świadomości i wyczucia biznesowego osób aktywnie działających na rynku.