Koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej zostały określone kwotowo w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tej regulacji prawnej są również wskazane kwoty i sytuacje w jakich podatnikowi przysługują podwyższone koszty pracownicze. Rok 2019 był nietypowy, ponieważ w trakcie roku zmieniła się ustawa o podatku PIT i ta zmiana między innymi dotyczyła kosztów pracowniczych.

Pracownicze koszty uzyskania przychodów w 2019 roku

Jak pamiętamy w trakcie 2019 roku, a dokładnie od 1 października 2019 roku do 31 grudnia 2019 roku miesięczne koszty uzyskania przychodów zostały podwyższone.

Oto jakie maksymalne koszty pracownicze można odliczyć w zeznaniu rocznym za 2019 rok:

Maksymalne koszty pracownicze w takich wysokościach obowiązują jedynie w 2019 roku.

Błędna kwota kosztów uzyskania przychodów w PIT-11

Jeżeli po zakończonym roku podatkowym okaże się, że nasz pracodawca pomylił się i pobrał błędną kwotę kosztów uzyskania przychodów wówczas pracownik powinien w składanym zeznaniu rocznym wykazać kwotę kosztów w prawidłowej wysokości. Wysokość maksymalnych kosztów pracowniczych znajduje się w ustawie o podatku dochodowym.

Błędna kwota kosztów pracowniczych będzie miała wpływ na wysokość zaliczki na podatek dochodowy. Jeżeli pracodawca pobierze za niskie koszty uzyskania przychodów wówczas pracownik zapłaci wyższą zaliczkę na podatek dochodowy. W sytuacji odwrotnej pobrane za wysokie koszty uzyskania przychodów spowodują niższą zaliczkę na podatek dochodowy.

Koszty uzyskania przychodów nie mają natomiast wpływu na wysokość pobranych i odprowadzonych składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.

W takiej sytuacji wpisanie kwoty kosztów w prawidłowej wysokości w składanym przez pracownika zeznaniu rocznym skoryguje nieprawidłowości i rozwiąże problem.

Pracownicze koszty uzyskania przychodów w 2020 roku

Koszty pracownicze za cały 2020 rok wyniosą: