Opłata prolongacyjna naliczana jest przez urząd skarbowy w momencie wydania decyzji w sprawie rozłożenia na raty zaległości podatkowych. Czy taki wydatek można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu?

Opłata prolongacyjna – co to takiego?

Zgodnie z art. 57 Ordynacji podatkowej opłata prolongacyjna ustalana jest przez organ podatkowy w decyzji dotyczącej podatków stanowiących dochód budżetu państwa, której przedmiotem jest:

• odroczenie terminu płatności podatku lub rozłożenie go na raty,
• odroczenie lub rozłożenie na raty zapłaty zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę

– wydawanej na wniosek podatnika, płatnika, inkasenta, następny prawnego lub osoby trzeciej. Jej stawka wynosi 50% stawki odsetek za zwłokę. Więcej na temat opłaty prolongacyjnej przeczytasz tutaj.

Opłata prolongacyjna – czy stanowi koszt podatkowy?

Opłata prolongacyjna (stanowiąca dodatkową opłatę, ale bez charakteru sankcyjnego) to z pewnością wydatek związany z prowadzoną działalnością. Co więcej, często fakt odroczenia terminu płatności podatku lub rozłożenia na raty zaległości podatkowej ma znaczący wpływ na płynność finansową przedsiębiorcy.

Stanowisko takie potwierdzają także organy podatkowe – przykładowo w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 25 października 2013 roku (sygn. IPPB3/423-667/13-2/GJ) czytamy:

„Swoisty charakter opłaty prolongacyjnej i okoliczności jej naliczania wskazują, że jej zapłata przez podatnika wiąże się z prowadzoną przez niego działalnością i służy zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów. Podatnicy sięgają po instytucje odroczenia terminu płatności podatku lub rozłożenie na raty kwoty podatku (także zaległości podatkowej) w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika. (…) Powyższe prowadzi do wniosku, że zapłata przez podatnika opłaty prolongacyjnej, stanowiącej swego rodzaju wynagrodzenie za czasowe odstąpienie organu podatkowego od egzekwowania należności podatkowej, służy jego działalności i powinna być postrzegana jako uzasadniony wydatek chroniący majątek Spółki.”

Opłata prolongacyjna – ujęcie w KPiR

W tym miejscu warto zaznaczyć, iż opłata prolongacyjna staje się kosztem w momencie faktycznej zapłaty, a nie w chwili wydania decyzji, z której wynika jej wysokość oraz termin zapłaty. Wydatek taki należy ująć na podstawie stworzonego dowodu wewnętrznego w kolumnie 13 (pozostałe wydatki) podatkowej księgi przychodów i rozchodów.