Unijna dyrektywa Omnibus wprowadza nowe obowiązki dla przedsiębiorców będących sprzedawcami. Jednym z nich jest informowanie o cenie, jaka była przed zastosowaniem obniżki. Poniższe obowiązki dotyczą sklepów stacjonarnych, sklepów internetowych, telesprzedaży czy sprzedaży katalogowej w relacjach przedsiębiorca – konsument.

Obowiązek informacji o najniższej cenie, jaka była przed obniżką

W każdym przypadku informowania o obniżeniu ceny towaru lub usługi, na przedsiębiorców zostaje nałożony obowiązek podania, obok informacji o obniżonej cenie, również informacji o najniższej cenie tego towaru/usługi, jaka obowiązywała w okresie 30 dni przed wprowadzeniem obniżki.

W odniesieniu do towarów/usług, wprowadzonych do sprzedaży w czasie krótszym niż 30 dni, należy podać informację o najniższej cenie, jaka obowiązywała w okresie od dnia zaoferowania danego produktu do sprzedaży do dnia wprowadzenia obniżki.

Zaś w przypadku towarów, które ulegają szybkiemu zepsuciu lub mają krótki termin przydatności, należy wskazać cenę, jaka obowiązywała przed pierwszą obniżką.

Informowanie o najniższej cenie przed obniżką ma zastosowanie do sytuacji, w których przedsiębiorca informuje o obniżkach cen zarówno wtedy, gdy dotyczą one konkretnego towaru/towarów, jak i wtedy, gdy sprzedawca przekazuje ogólną informację o obniżce cen, np. miejsce ma wyprzedaż, wprowadzona jest “oferta specjalna”, “Black Friday” , “Cyber Monday” itd.

Analogiczne zasady uwidaczniania cen towarów i usług, mają zastosowanie także w reklamach, w których podaje się cenę prezentowanego produktu.

Sposób komunikowania o obniżce ceny

Informacje o obniżce ceny mają być podawane konsumentowi w sposób jednoznaczny, niebudzący wątpliwości oraz umożliwiający porównanie cen. Jak wskazuje ustawodawca, sposób komunikowania może przybierać różne formy, np.:

• w ujęciu procentowym – typu. „30% taniej”,
• w postaci konkretnej kwoty, np. „30 złotych taniej”,
• przez podanie nowej (niższej) ceny wraz z podaniem poprzednio stosowanej (wyższej) ceny.,
• poprzednia cena może zostać przedstawiona w formie przekreślonej, np. „teraz 60 zł, było 100 zł” lub „60 zł/100 zł”
• przedstawianie aktualnej ceny jako ceny „wyjściowej” i podanie wyższej ceny jako nadchodzącej ceny “normalnej”.

Kiedy nie ma obowiązku informować o najniższej cenie?

O obniżonej cenie, sprzedawca nie musi informować w m.in.

• w przypadku standardowego zmiany cennika, czy katalogu cenowego,
• w ogólnych oświadczeniach marketingowych, np. “najniższe ceny na rynku”, “najlepsze ceny” itp. – gdy chodzi o porównanie do cen innych podmiotów, bez odwoływania się do obniżki cen, czy stwarzania wrażenia, że została ona zastosowana,
• w ofertach wiązanych, np. kup dwa produkty w cenie jednego, kup produkt za 100 zł, a otrzymasz zniżkę na kolejny produkt, za zakupy powyżej x zł otrzymasz 20% zniżki,
• programach lojalnościowych (karty rabatowe),
• przy obniżkach wynikających z wcześniejszych zakupów, np. gdy konsument otrzymuje przy zakupie kupon „40% taniej” ważny podczas kolejnych zakupów,
• w przypadku spersonalizowanej obniżki przyznanej danemu klientowi (jednemu, a nie ogółowi) przy szczególnych okazjach,(np. przystąpienie do programu, urodziny konsumenta itp),
• przy obniżkach stosowanych w momencie zakupu, które nie zostały „ogłoszone” z wyprzedzeniem.

Kiedy zmiany wejdą w życie?

W momencie publikacji artykułu, polska ustawa wdrażająca unijną dyrektywę Omnibus znajduje się na etapie prac parlamentarnych (choć wg regulacji unijnych powinna obowiązywać w krajach UE od 28 maja 2022).

Na pocieszenie możemy powiedzieć, że nie tylko Polska, ale także parę innych krajów opóźnia się z wdrożeniem tej dyrektywy. Postęp polskich prac nad dokumentem można śledzić na stronie sejm.gov.pl.

Wraz z ustawą powinno pojawić się Rozporządzenie w sprawie szczegółowego sposobu uwidaczniania cen i ich obniżek, a także przypadków kiedy nie ma obowiązku podawania takich informacji.

Na koniec warto wiedzieć, że co do zasady, dopóki polska ustawa nie wejdzie w życie nie ma obowiązku stosować regulacji wynikających z Dyrektywy.