Dokonując zarówno importu usług, jak i świadcząc je na rzecz zagranicznych przedsiębiorców, polscy podatnicy powinni w odpowiedni sposób ustalić miejsce opodatkowania danej transakcji. Okazuje się bowiem, że nie zawsze będą one podlegały opodatkowaniu w kraju, w którym fizycznie zostały wykonane. Jak zatem właściwie ustalić to miejsce dla usługi zagranicznej?

Podstawa prawna

Szczegółowe zasady ustalania miejsca opodatkowania usług znajdziemy w art. 22-28o ustawy o VAT. Co istotne, reguły te są jednakowe we wszystkich państwach UE, dzięki czemu możliwe jest prawidłowe rozliczanie tego typu transakcji na terenie całej Wspólnoty. Dokonując zakupu lub sprzedaży usługi, każdorazowo warto zajrzeć do ustawy, by odpowiednio ustalić miejsce jej opodatkowania.

Miejsce opodatkowania – zasada ogólna

Zasada ogólna przy określaniu miejsca opodatkowania (świadczenia) usługi na rzecz firmy z innego kraju mówi, że miejscem tym jest kraj, w którym usługobiorca posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, stałe miejsce zamieszkania lub też stałe miejsce pobytu. Jest to regulacja wynikająca bezpośrednio z art. 28b ustawy o VAT.

Jeżeli zatem świadczymy usługę na rzecz zagranicznej firmy, dla której miejsce opodatkowania określa się zgodnie z zasadą ogólną, wówczas wystawiamy fakturę bez naliczania polskiego VAT (ze stawką „np” oraz sformułowaniem „VAT rozlicza nabywca/riverse charge”). Jeżeli natomiast kupujemy taką usługę, jesteśmy zobowiązani rozliczyć import usług, naliczając VAT wg krajowej stawki.

Wyjątki

Śledząc już sam wspomniany art. 28b ustawy o VAT można zauważyć, że do opisanej wyżej zasady ogólnej ustalania miejsca opodatkowania usługi pojawia się szereg wyjątków. W poniższej tabeli prezentujemy kilka z nich: