Kiedy nie uznajemy transakcji za WDT?

Transakcje międzynarodowe w ramach Unii Europejskiej czy też poza nią wpisały się na stałe do prowadzonej działalności gospodarczej. Rozwój handlu internetowego nie zna granic, dosłownie i w przenośni. Dlatego warto znać zasady przeprowadzania transakcji zagranicznych bo nigdy nie wiadomo kiedy będziemy potrzebowali je wykorzystać w prowadzonej działalności gospodarczej.

Jakie są ogólne warunki uznania transakcji za WDT?

Wewnątrzwspólnotowa Dostawa Towarów (WDT) jest to transakcja dokonywana w ramach UE pomiędzy:

• podatnikami VAT, zarówno dostawca jak i nabywca muszą posiadać status czynnego podatnika VAT lub
• nabywca jest osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku VAT, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska, posiada numer VAT-UE nadany w innym kraju niż Polska.

Przykład

Przedsiębiorca z Polski, który korzysta ze zwolnienia podmiotowego z VAT (art. 113 ust. 1 i 9) chciałby dokonać dostawy towarów na rzecz przedsiębiorcy z Niemiec. Niestety w takim przypadku nie będzie mógł przeprowadzić transakcji WDT, ponieważ nie spełnia warunków, nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Dodatkowo przedsiębiorcy muszą spełniać jeszcze warunki:

• dostawca jest zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT-UE,
• posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska.

Kiedy nie uznajemy transakcji za WDT?

W przepisach ustawy o podatku VAT (art. 13 ust. 4) zostały zapisane pewne wyjątki kiedy dostawa towarów nie może zostać uznana za WDT:

1. Jeżeli towary są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, dla których miejscem dostawy jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.
2. Przemieszczenie towarów następuje w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju. Jest to sprzedaż na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej mieszkającej w innym niż Polska kraju UE.
3. Towary są przemieszczane na pokładach statków, samolotów lub pociągów w trakcie transportu pasażerskiego, który odbywa się na terytorium Unii Europejskiej, jeżeli dostawa tych towarów odbywa się na pokładach wymienionych środków transportu.
4. Jeżeli dostawa towarów będzie przedmiotem eksportu.
5. Jeżeli dostawa towarów dokonywana w ramach WDT będzie związana np. z przeładunkiem towarów w jednym państw członkowski UE innym niż Polska, a dostawa docelowa będzie dotyczyła jeszcze innego kraju UE. Przykładowo towar będzie wysyłany jako WDT do Niemiec, gdzie będzie dokonany przeładunek i dalej towar zostanie przetransportowany do Francji. W takim przypadku transakcja nie będzie rozpoznana jako WDT w Niemczech tylko dopiero we Francji.
6. Jeżeli towary będą wysłane do innego niż Polska kraju UE, aby w tym kraju dokonano wyceny lub innych czynności związanych z tym towarem, a następnie taki towar ponownie zostanie przemieszczony do przedsiębiorcy w Polsce.
7. Jeżeli towary będą czasowo używane na terytorium innego niż Polska kraju UE, gdzie mają one być wykorzystane do świadczenia usług przez polskiego przedsiębiorcę, właściciela tych towarów.
8. Podobnie jak w pkt 7 jeżeli towary będą czasowo używane przez polskiego przedsiębiorcę na terytorium innego kraju UE, nie dłużej niż przez 24 miesiące, pod warunkiem że import takich towarów z terytorium państwa trzeciego z uwagi na ich przywóz czasowy byłby zwolniony od cła.
9. Przemieszczeniu podlega gaz w systemie gazowym, energia elektryczna w systemie elektroenergetycznym, energia cieplna lub chłodnicza przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej.

Po ustaniu okoliczności wymienionych w pkt od 1 do 9 transakcję uznaje się za WDT.

Za transakcję WDT nie można również uznać:

• przy opodatkowaniu na zasadach marży, w przypadku towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków,
• w przypadku dostaw rozliczanych stawką 0% niektórych rodzajów towarów (np. dostawy statków i samolotów).