Jak otworzyć kantor wymiany walut?

Kantory w Polsce

W Polsce działa blisko 60 kantorów internetowych, z których regularnie korzysta, według Forbesa, ponad 400 000 osób. Tymczasem niewiele osób wie, że e-kantory działające na obecnych zasadach to tak naprawdę polski wynalazek, a internetowy rynek wymiany walut cały czas prężnie się rozwija. Mimo wszystko największą popularnością cieszą się niezmiennie kantory stacjonarne – według szacunków spółki Currency One, w kantorach internetowych klienci wymieniają jedną piątą tego, co w kantorach tradycyjnych. Najwięcej zarabia się na euro. W zależności od lokalizacji (lub zasięgu) kantoru, wydatków na reklamę, ilości zatrudnionych pracowników oraz cen zakupu i sprzedaży walut właściciel kantoru może liczyć na 3-7 tys. zł zysku w miesiącu. Zanim jednak zacznie zarabiać, musi spełnić pewne wymogi prawne i zgromadzić odpowiedni kapitał na start.

Kantor wymiany walut – wymagania wstępne

Prowadzenie kantoru jest działalnością regulowaną. Konieczne jest uzyskanie zgody ministra finansów i wpisu do rejestru działalności kantorowej. Rejestr prowadzi Narodowy Bank Polski. Wpis dokonywany jest na pisemny wniosek w oddziale NBP, lub u wójta, burmistrza albo prezydenta miasta, właściwym dla miejsca zamieszkania przedsiębiorcy. Za wpis do rejestru działalności regulowanej pobierana jest opłata skarbowa w wysokości 1087,00 zł.

Właściciel kantoru powinien posiadać aktualne zaświadczenie o niekaralności. Co więcej, powinien je odnawiać z każdym upływającym rokiem działalności. Zgodnie z ustawą o prawie dewizowym, osoby wykonujące czynności dotyczące działalności kantorowej (pracownicy i ewentualnie przedsiębiorca, jeśli również zamierza pracować w kantorze) powinny posiadać niezbędne kwalifikacje:

• kurs obejmujący prawne i praktyczne zagadnienia związane z prowadzeniem działalności kantorowej, udokumentowane świadectwem, lub
• co najmniej roczne doświadczenie zawodowe w banku na stanowisku bezpośrednio związanym z obsługą transakcji walutowych (udokumentowane świadectwem pracy) i oświadczenie potwierdzające znajomość przepisów ustawy regulujących działalność kantorową.

Prowadzenie kantoru wymaga odpowiedniego zabezpieczenia co do sposobu ewidencjonowania operacji wymiany walut i ich potwierdzania dowodami zakupu lub sprzedaży walut obcych. Zarówno kantory stacjonarne, jak i internetowe podlegają nadzorowi Ministerstwa Finansów i NBP.

W ciągu 7 dni od dnia uruchomienia kantoru rozpoczęcie działalności kantoru należy zgłosić do NBP.

Jak otworzyć kantor wymiany walut krok po kroku?

Jednym z najpopularniejszych rodzajów działalności jest jednoosobowa działalność gospodarcza. Rejestracja firmy jest bezpłatna. Aby rozpocząć własną działalność gospodarczą należy:

1. Złożyć wniosek CEIDG-1 do dowolnego Urzędu Miasta/Gminy (formularz można wypełnić na stronie naszego serwisu). Wniosek CEIDG-1 jest równocześnie wnioskiem o nadanie numeru REGON, kodu PKD, numeru NIP i zgłoszeniem do urzędu skarbowego oraz do ZUS-u/KRUS-u.Druk CEIDG-1 to także informacja o wybranej formie opodatkowania. Przedsiębiorca świadczący usługi sprzedaży walut ma do wyboru dwie formy opodatkowania: zasady ogólne lub podatek liniowy. Nie może skorzystać z ryczałtu ewidencjonowanego lub karty podatkowej.
2. Następnie w terminie do 7 dni od daty rozpoczęcia działalności gospodarczej w ZUS-ie należy złożyć formularz ZUS ZZA (tylko ubezpieczenie zdrowotne) lub ZUS ZUA (ubezpieczenie społeczne i zdrowotne).
3. Jeśli przedsiębiorca zamierza zatrudnić pracowników, to w ciągu 7 dni od dnia zawarcia umowy powinien zgłosić ich do ZUS.

Prowadzenie działalności kantorowej nie wymaga posiadania kasy fiskalnej i podlega zwolnieniu z rejestracji do podatku VAT.

Rejestracja firmy jest bezpłatna, jednak z chwilą założenia działalności przedsiębiorca staje się zobligowany do odprowadzania składek ZUS (w 2016 r. od 288,95 zł do 1121,52 zł miesięcznie) i opłacania podatków. Do tego należy doliczyć koszty związane z księgowością: można zlecić prowadzenie księgowości biuru rachunkowemu lub korzystać z programu do samodzielnego prowadzenia księgowości.

Ważne!

Chcesz założyć własną firmę jednak formalności wydają Ci się skomplikowane? Klienci biura rachunkowego mogą liczyć na wsparcie dedykowanej księgowej. Zarejestruj się i sprawdź sam.  

Kantor wymiany walut – lokal

W przypadku lokalu dla kantoru stacjonarnego najważniejsza jest lokalizacja oraz jego warunki techniczne i wyposażenie.

Dobrą lokalizacją jest centrum miasta, centrum handlowe, miejsce przy ciągach komunikacyjnych, np. przy dworcu. Szukając odpowiedniego lokalu, warto odwiedzić stronę miejskiego Zarządu Zakładu Gospodarowania Nieruchomościami i sprawdzić listę wolnych pomieszczeń, które można wynająć. Polecamy także przejrzenie portali z ogłoszeniami (gumtree, olx, gratka.pl, trovit.pl itp.).

Dokładne wymogi dotyczące warunków technicznych i wyposażenia lokalu przeznaczonego na kantor są opisane w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 24 września 2004 r. Według przepisów kantor powinien być wyposażony m.in. w:

• sejf lub kasę pancerną,
• umieszczoną na zewnątrz, w widocznym miejscu, nazwę „kantor”, ze wskazaniem adresu oraz dni i godzin prowadzenia działalności kantorowej,
• tablicę informacyjną przedstawiającą wykaz skupowanych i sprzedawanych wartości dewizowych wraz z aktualnymi cenami ich kupna i sprzedaży,
• pieczątkę z nazwą i adresem kantoru oraz pieczątki imienne kasjerów,
• system alarmowy oraz fizyczne zabezpieczenie (np. drzwi antywłamaniowe) gwarantujące bezpieczeństwo kasjerowi i przechowywanym środkom.

Jeśli przedmiotem działalności kantorowej jest kupno i sprzedaż walut obcych lub pośrednictwo w ich kupnie i sprzedaży, kantor należy wyposażyć w oryginalny, wydawany przez Narodowy Bank Polski, zaktualizowany album zagranicznych znaków pieniężnych.

Dodatkowo warto pomyśleć o drzwiach antywłamaniowych oraz o zakupie metalowego szkieletu, który zapewni bezpieczeństwo kasjerowi i przechowywanej w kasie gotówce.

Jak założyć kantor internetowy?

Kantor internetowy to z jednej strony niższe koszty stałe, bo nie trzeba wynajmować lokalu, ale trzeba za to ponieść koszty oprogramowania i prowadzenia rachunków bankowych. Z drugiej strony jest to możliwość dotarcia do większego grona odbiorców, szczególnie w dobie zakupów i transakcji online.

Mechanizm działania kantorów internetowych jest prosty. Klienci chcący wymienić walutę rejestrują się na stronie danego kantoru, podając m.in. numery kont złotowego i walutowego. Następnie wybierają kwotę, jaką chcą przewalutować, i przelewają pieniądze na wskazane przez stronę konto. Na koniec kantor przysyła im wybraną walutę na ich konto walutowe.

Zakładając własny e-kantor, należy zadbać m.in. o szyfrowane połączenie typu SSL.  Zapewni ono klientom bezpieczeństwo, a także o integrację z NBP, aby kursy walut prezentowane na stronie były zawsze aktualne. Zlecenie wykonania serwisu kantoru internetowego to wydatek w granicach od 20 do nawet 60 tys. zł. Na rynku istnieją jednak o wiele tańsze, gotowe aplikacje do prowadzenia działalności kantorowej w Internecie.

Kantor wymiany walut – koszty

W zależności od modelu biznesowego przedsiębiorca powinien liczyć się z takimi kosztami jak na przykład:

• opłata skarbowa za wpis do rejestru – 1087 zł,
• koszt wynajęcia i wyposażenia lokalu lub uruchomienia strony internetowej – 35 000 zł,
• wydatki na marketing – 600 zł/miesiąc,
• księgowość – 100 zł,
• zatrudnienie pracowników – 3500 zł,
• ZUS – 451,68 zł/miesiąc,
• firma ochroniarska – 200 zł/miesiąc.

To prawie 41 tys. zł. Dodatkowo, konieczna jest też gotówka na zakup waluty. Według różnych opinii bezpieczna kwota, którą trzeba posiadać w rezerwie, to od 50 000 do nawet 100 000 zł.

Obowiązki związane z prowadzeniem kantoru wymiany walut

Prowadząc działalność kantorową, przedsiębiorca powinien co kwartał przekazywać do NBP sprawozdania z działalności oraz co miesiąc lub kwartał dane dotyczące aktywów.

Wszystkie operacje powodujące zmianę ilości wartości dewizowych i waluty polskiej powinny być na bieżąco, w sposób trwały i ciągły oraz zgodny z przepisami, ewidencjonowane w tzw. ewidencji sprzedaży i nabycia walut obcych. Do każdej transakcji kantor powinien wydać dowód kupna i sprzedaży, imienny lub na okaziciela. Jeśli jednak w związku z transakcjami kupna i sprzedaży wystawiane są faktury (lub sporządzane są umowy), to nie trzeba stosować powyższych rozwiązań.

Oprócz uzyskania odpowiednich kwalifikacji, właściciel kantoru oraz jego pracownicy zobowiązani są uzyskiwać co roku zaświadczenie o niekaralności. Dodatkowo pracownicy powinni posiadać świadectwo ukończenia kursu obejmującego prawne i praktyczne zagadnienia związane z prowadzeniem działalności kantorowej.