Wiele zakładów pracy zatrudnia pracowników w różnych systemach czasu pracy. Uzależnione to jest przede wszystkim od profilu prowadzonej działalności gospodarczej i organizacji czasu pracy. Mówi się wówczas, że mamy do czynienia z pracą zmianową. W dzisiejszej publikacji odniesiemy się do kwestii ciągłego zatrudnienia pracownika w porze nocnej, czy jest dopuszczalne przez przepisy prawa.
Praca zmianowa – definicja
Czas pracy jest to czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy. Pracodawcy mogą stosować różne systemy czasu pracy, przykładowo:
- podstawowy system czasu pracy – dobowy wymiar 8 godzin pracy i 40 godzin tygodniowo,
- równoważny czas pracy – dobowy wymiar czasu pracy może być przedłużony do 12, 16 lub 24 godzin,
- przerywany czas pracy – przerwa w dobowym czasie pracy, nie dłuższa niż 5 godzin,
- zadaniowy czas pracy – pracownik sam decyduje o swoim rozkładzie czasu pracy,
- praca w ruchu ciągłym – wydłużenie tygodniowego czasu pracy do 43 godzin,
- weekendowy czas pracy – świadczenie pracy w piątki, soboty, niedziele i święta.
Pracodawca w ramach systemu czasu pracy może wprowadzić pracę zmianową z różnym rozkładem czasu pracy. Definicja pracy zmianowej znalazła się w ustawie Kodeks pracy.
Pod pojęciem pracy zmianowej należy rozumieć wykonywanie pracy według ustalonego rozkładu czasu pracy, który przewiduje zmianę pory wykonywania pracy po upływie określonej liczby godzin, dni lub tygodni.
Rozkład czasu pracy powinien wynikać z przepisów zakładowych obowiązujących w danej firmie a jeżeli nie ma obowiązku tworzenia takich przepisów, to np. z umowy o pracę.
Praca zmianowa może odbywać się w następującym systemie:
| Systemy pracy zmianowej |
Ciągły
|
Półciągły
|
Nieciągły
|
| 24 godziny na dobę przez 7 dni w tygodniu
|
Trzy zmiany z przerwą weekendową, przykładowo praca od 6.00-14.00, od 14.00-22.00, od 22.00 do 6.00, wolne soboty i niedziele
|
Dwie zmiany z przerwą w porze nocnej i weekendową, przykładowo praca od 6.00-14.00 i od 14.00-22.00, wolne soboty i niedziele
|
Praca w porze nocnej
Zgodnie z przepisami praca w porze nocnej obejmuje pracę w godzinach od 21.00 do 7.00 rano. Pracodawca może ustalić pracę w porze nocnej przykładowo w godzinach: od 21.00 do 5.00, od 22.00 do 6.00 lub od 23.00 do 7.00. Pracownika uznajemy za pracującego w nocy, jeżeli rozkład jego czasu pracy obejmuje w każdej dobie co najmniej 3 godziny pracy w porze nocnej lub którego co najmniej 1/4 czasu pracy w okresie rozliczeniowym przypada na porę nocną.
Przykład 1
Pani Dorota jest zatrudniona na pełen etat w podstawowym systemie czasu pracy, w godzinach od 6.00 do 14.00. W tym przypadku nie będziemy mówili o pracy w porze nocnej, ponieważ dzienny czas pracy w porze nocnej wynosi 1 godziną (5 godzin tygodniowo) a w Kodeksie pracy jest mowa o 3 godzinach. Przyjmując miesięczny okres rozliczeniowy liczba takich godzin musiałaby wynosić 25% wymiaru czasu pracy w poszczególnych miesiącach, co przy 160 godzinach daje 40 godzin, a więc przy 5 godzinach w tygodniu limit ten nie zostanie przekroczony.
Nie każdy pracownik może być zatrudniony w porze nocnej, nie zatrudnimy w ten sposób:
- kobiet w ciąży,
- pracowników młodocianych,
- opiekunów dzieci do lat 4 bez ich zgody,
- pracowników niepełnosprawnych, chyba że lekarz przeprowadzający badania profilaktyczne wyrazi na to zgodę.
Za pracę w porze nocnej pracownik otrzymuje dodatek do wynagrodzenia w wysokości 20% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę. Jeżeli praca w porze nocnej wykonywana jest poza zakładem pracy pracownik może otrzymać ryczałt, którego wysokość odpowiada przewidywanemu wymiarowi pracy w porze nocnej.
Przykład 2
Pan Krystian jest zatrudniony w trzyzmianowym systemie, również w porze nocnej. W sierpniu 2022 r. liczba przepracowanych godzin w porze nocnej wyniosła 40. W tym przypadku panu Krystianowi przysługuje wynagrodzenie za pracę w porze nocnej w kwocie 136,82 zł zgodnie z wyliczeniem:
3.010 zł / 176 (liczba godzin pracy sierpnia) x 40 h x 20% = 136,82 zł.
Czy ciągłe zatrudnienie pracownika w porze nocnej jest dopuszczalne?
Tak naprawdę żadne przepisy ustawy Kodeks pracy nie zabraniają pracodawcy zatrudniania pracownika tylko w porze nocnej. Pracodawca musi jednak pamiętać o przestrzeganiu normy czasu pracy – nie może zostać przekroczonych 8 godzin pracy na dobę, jeżeli pracownik wykonuje prace szczególnie niebezpieczne albo związane z dużym wysiłkiem fizycznym lub umysłowym. Regulacja ta nie obejmuje:
- pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy,
- przypadków konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia
lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii.
Nie można również zatrudniać w tym trybie pracowników, którzy zostali wymienieni wprost w Kodeksie pracy.
Podsumowanie
O ile wymaga tego organizacja czasu pracy obowiązująca w danej firmie nie ma przeciwwskazań, żeby pracownicy byli zatrudnieni również w porze nocnej. Jak się okazuje nie ma również żadnych zakazów ciągłego zatrudniania pracownika tylko w porze nocnej. Pracodawca powinien jednak respektować inne regulacje z Kodeksu pracy dotyczące pracy w porze nocnej, która jest traktowana jako praca uciążliwa. Nieprzestrzeganie lub naruszanie przepisów prawa pracy, w tym m.in. czasu pracy, zawsze wiąże się z konsekwencjami w postaci kar grzywny, które mogą być nałożone na pracodawcę w przedziale od 1.000 zł do 30.000 zł.
Czy taki ciąg tj 2 tyg praca fizyczna w porze nocnej może pracodawca ustalać zmieniać zmiany.