Dropshipping

Dropshipping to model sprzedaży przez internet polegający na przeniesieniu procesu wysyłki towaru na dostawcę. Rola sklepu internetowego w tym modelu logistycznym sprowadza się do zbierania zamówień i przesyłanie ich do dostawcy, który realizuje wysyłkę towaru do klienta. Podobnie jak w przypadku całego handlu detalicznego, sprzedawca osiąga zysk z różnicy pomiędzy ceną hurtową a detaliczną.

Dla kogo?

Dropshipping jest dobrym rozwiązaniem dla mniejszych sklepów, które zwykle sprzedają swój towar w mniejszych ilościach i nie chcą zamrażać środków na masowe zamówienia zapasów od dostawców lub wydłużać czasu realizacji zamówień poprzez ich komasowanie. Zamiast dużej przesyłki do sklepu, dostawca sam dokonuje wysyłki towaru bezpośrednio do klienta. Dropshipping jest również bardzo często praktykowany w przypadku towarów o dużych rozmiarach – jak budynki ze stali, gdzie sprzedawca pobiera depozyt i budynek jest dostarczany bezpośrednio na plac budowy nabywcy.

Korzyści z droppshippingu:

Dwie główne korzyści z dropshipping-u to – brak odgórnej potrzeby alokacji pieniądza w towarze i regularny przepływ środków pieniężnych. Inne korzyści obejmują:

pozbycie się problemów magazynowych, ograniczenie kosztów ochrony mienia i dźwigania
szybkość dostawy
możliwość skupienia się na innych aspektach biznesu.

Minus droppshippingu:

Negatywem dropshippingu jest utrata przez sklep pewności, że każde zamówienie będzie na pewno zrealizowane w gwarantowanym przez sklep czasie. Na przykład zamówienie może zostać niezrealizowane, gdy sprzedający prosi o wysyłkę z hurtowni, a produkt jest już wyprzedany. Problem ten rozwiązuje dobra, symultaniczna komunikacja z dostawcami. źródło:Wikipedia Dropshipping stosuje się najczęściej przy sprzedaży towarów należących do podmiotów spoza UE, głównie są to dostawcy z Chin. Chińscy dostawcy z powodu bariery językowej mają małe szanse, że konsument zamówi towar bezpośrednio od nich. Teoretycznie więc można uznać, że każdy z podatników trudniących się handlem poprzez sklepy internetowe może stosować przedstawiony wyżej model sprzedaży w swojej działalności. Z definicji dropshippingu wynika fakt, że podatnik działa w charakterze pośrednika. Zadaniem podatnika (pośrednika) jest zbieranie zamówień, pobieranie wpłat od ostatecznych klientów i przekazywanie zamówień do głównego dostawcy, który następnie wysyła towar do ostatecznego klienta. Podatnik-pośrednik nie posiada więc fizycznie towaru w swojej firmie, a co za tym idzie nie dysponuje dokumentem zakupu towarów jakim jest faktura lub rachunek. Taka sytuacja budzi wątpliwości u podatników w przypadku ustalenia podstawy opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej podatnika-pośrednika, a także zaliczenia zakupionych towarów w koszty uzyskania przychodów.

Podstawa opodatkowania

W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajdziemy przepisów, które w szczególny sposób określają zasady ustalania podstawy opodatkowania przychodów uzyskiwanych ze sprzedaży towarów w oparciu o model logistyczny jakim jest dropshipping. Stąd też należy odnieść się do zasady ogólne wyrażonej w art. 14 ust. 1 updof, która stanowi, że za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Oznacza to, że przychodem podatnika (pośrednika) będą wpłaty od ostatecznych klientów za zakupiony przez nich towar.

Koszty uzyskania przychodów

Podstawą do ujęcia towarów handlowych, czy innych wydatków w ewidencjach jest faktura VAT, rachunek, umowa sprzedaży lub inny dowód wymieniony w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Przy dropshippingu podatnikowi ciężko jest uzyskać wiarygodny dokument zakupu od zagranicznego dostawcy, najczęściej dysponuje tylko przelewem bankowym. Zapłata za towar potwierdzona tylko przelewem bankowym nie stanowi podstawy do ujęcia towarów w kosztach uzyskania przychodów KPiR, ponieważ przelew bankowy nie spełnia wymogów zawartych we wspomnianym rozporządzeniu odnośnie dokumentów księgowych. W konsekwencji uzyskany przychód z tytułu wpłat od klientów w całości podlega opodatkowaniu PIT.

Podatek VAT

W przypadku, gdy podatnik prowadzący sklep internetowy (czyli nasz pośrednik) nie dokona importu towaru do Polski, transakcja nie będzie podlegała pod VAT w Polsce, ponieważ miejscem świadczenia takiej usługi będzie terytorium państwa trzeciego. W takiej sytuacji obowiązki związane procedurą celną, zapłatą podatku VAT przechodzą na ostatecznego konsumenta.

Mobilnie. Wszędzie

Z ifirma.pl masz księgowość w swoim telefonie. Wysyłaj dokumenty, sprawdzaj salda i terminy online, gdziekolwiek jesteś. Aplikację znajdziesz na najpopularniejszych platformach.