Jak najprościej prowadzić własną księgowość?

Najpowszechniejszą formą księgowości jest z całą pewnością książka przychodów i rozchodów. Księga przychodów i rozchodów, w skrócie zwana KPiR, to nic innego jak zapis dokonywanych przez nas operacji gospodarczych w formie przychodów i rozchodów. Można prowadzenie tego typu zapisów zawsze powierzyć jednostkom wyspecjalizowanym, takim chociażby jak ifirma.pl, która odciąży nas od obowiązków ewidencyjnych i tym samym ułatwi życie.

Kto posiada obowiązek prowadzenia księgowości?

Warto w tym celu zapoznać się bliżej z ofertą ifirma.pl dostępną na stronach internetowych portalu.

KPiR mają obowiązek prowadzić:

1. Osoby fizyczne,
2. Spółki cywilne osób fizycznych,
3. Spółki jawne osób fizycznych
4. Spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą.

Obowiązek prowadzenia księgi dotyczy również osób:

1. wykonujących działalność na podstawie umów agencyjnych i umów na warunkach zlecenia, zawartych na podstawie odrębnych przepisów,
2. prowadzących działy specjalne produkcji rolnej, jeżeli osoby te zgłosiły zamiar prowadzenia tych ksiąg,
3. duchownych, które zrzekły się opłacania zryczałtowanego podatku dochodowego.

Obowiązek prowadzenia księgi nie dotyczy osób, które:

1. opłacają podatek dochodowy w formach zryczałtowanych,
2. wykonują wyłącznie usługi przewozu osób i towarów taborem konnym,
3. wykonują zawód adwokata wyłącznie w zespole adwokackim,
4. dokonują sprzedaży środków trwałych po likwidacji działalności.

Podatnik jest obowiązany prowadzić księgę rzetelnie i w sposób niewadliwy.

Za niewadliwą uważa się księgę prowadzoną zgodnie z przepisami rozporządzenia i objaśnieniami do wzoru księgi. Księgę przychodów i rozchodów uważa się za rzetelną, jeżeli dokonywane w niej zapisy odzwierciedlają stan rzeczywisty.

Księgę podatkową uznaje się za rzetelną również, gdy:

1. niewpisane lub błędnie wpisane kwoty przychodu nie przekraczają łącznie 0,5% przychodu wykazanego w księdze za dany rok podatkowy lub przychodu wykazanego w roku podatkowym do dnia, w którym naczelnik urzędu skarbowego lub organ kontroli skarbowej stwierdził te błędy, lub
2. brak właściwych zapisów jest związany z nieszczęśliwym wypadkiem lub zdarzeniem losowym, które uniemożliwiło podatnikowi prowadzenie księgi, lub
3. błędy spowodowały podwyższenie kwoty podstawy opodatkowania, z wyjątkiem błędów polegających na niewykazaniu lub zaniżeniu kosztów zakupu materiałów podstawowych, towarów handlowych oraz kosztów robocizny, lub
4. podatnik uzupełnił zapisy lub dokonał korekty błędnych zapisów w księdze przed rozpoczęciem kontroli przez naczelnika urzędu skarbowego lub przez organ kontroli skarbowej, lub
5. błędne zapisy są skutkiem oczywistej omyłki, a podatnik posiada dowody księgowe.

Zapisy w księdze dokonywane są w języku polskim i w walucie polskiej w sposób staranny, czytelny i trwały, na podstawie prawidłowych i rzetelnych dowodów.

Stwierdzone błędy w zapisach poprawia się przez:

1. skreślenie dotychczasowej treści i wpisanie nowej, z zachowaniem czytelności błędnego zapisu, oraz podpisanie poprawki i umieszczenie daty dokonania poprawki lub
2. wprowadzenie do księgi niewpisanych dowodów lub dowodów zawierających korekty błędnych zapisów.

Zapisy zmniejszające przychody lub koszty mogą być dokonywane ze znakiem minus (-) lub kolorem czerwonym.

Watro podkreślić, że korzystając z oferty ifirma.pl, nie będą musieli Państwo zaznajamiać się z trudną terminologią rachunkową, narażając się przy tym na błędy w zapisach księgowych.

Podstawa prawna:
rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U z 2003 r. Nr 152, poz. 1475 ze zm.)

Za co jest odpowiedzialna księgowa?