



Wyróżniamy dwa rodzaje kontroli: kontrolę podatkową, wykonywaną przez urzędy skarbowe, oraz kontrolę celno-skarbową, prowadzoną przez Krajową Administrację Skarbową. W poniższym artykule skupimy się na kontroli podatkowej, którą regulują przepisy Ordynacji Podatkowej oraz ustawy Prawo przedsiębiorców (kontrola działalności gospodarczej).
Celem kontroli podatkowej jest sprawdzenie, czy podatnicy wywiązują się z obowiązków wynikających z przepisów prawa podatkowego.
Wszczęcie kontroli podatkowej następuje (z pewnymi wyjątkami) przez doręczenie kontrolowanemu upoważnienia do jej przeprowadzenia oraz okazanie legitymacji służbowej. Kontrola podatkowa kończy się w dniu doręczenia kontrolowanemu protokołu kontroli.
Jeśli kontrolowany akceptuje ustalenia poczynione w kontroli podatkowej, może skorzystać z prawa złożenia korekty. Kontrolowany, który nie zgadza się z ustaleniami kontroli, może w terminie 14 dni od dnia doręczenia protokołu kontroli przedstawić zastrzeżenia lub wyjaśnienia, wskazując równocześnie wnioski dowodowe (art. 291 Ordynacji podatkowej). Złożone przez podatnika zastrzeżenia lub wyjaśnienia kontrolujący jest obowiązany rozpatrzyć w terminie 14 dni od dnia ich otrzymania, zawiadomić kontrolowanego o sposobie ich załatwienia, wskazując w szczególności, które zastrzeżenia nie zostały uwzględnione, wraz z uzasadnieniem faktycznym i prawnym.
Kontrola powinna zostać zakończona bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie wskazanym w upoważnieniu do jej przeprowadzenia. O każdym przypadku niezakończenia kontroli w terminie wskazanym w upoważnieniu kontrolujący obowiązany jest zawiadomić na piśmie kontrolowanego, podając przyczyny przedłużenia terminu zakończenia kontroli i wskazując nowy termin jej zakończenia.
Dokumenty dotyczące czynności kontrolnych dokonanych po upływie tego terminu nie stanowią dowodu w postępowaniu podatkowym, chyba że został wskazany nowy termin zakończenia kontroli.
Kontrola podatkowa jest przede wszystkim unormowana w dziale VI Ordynacji Podatkowej oraz w rozdziale 5 ustawy Prawo przedsiębiorców.
Termin przedawnienia zobowiązania podatkowego wynosi 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Oznacza to, że w ciągu tych 5 lat urząd skarbowy może sprawdzić, czy dane zawarte w naszych deklaracjach są zgodne ze stanem faktycznym. Dlatego ważne jest, aby przechowywać wszystkie dokumenty związane z rozliczeniami podatkowymi przez kolejne 5 lat (jak np. rachunki, które potwierdzają nasze wydatki uprawniające do skorzystania z ulg, a także wszelkie dokumenty, które poświadczają, że ulga nam przysługuje, takie jak np. zaświadczenia z centrum krwiodawstwa czy oświadczenia o darowiznach).
Jeśli urząd skarbowy wyśle nam wezwanie do zapłaty po upływie 5 lat od terminu płatności podatku wynikającego z deklaracji, w której wykryto błędy, nie będziemy zobowiązani do uregulowania tej kwoty. Po 5 latach wygasają nasze zobowiązania podatkowe związane z danym rozliczeniem.
W przypadku kontroli podatkowej urząd, co do zasady, musi nas poinformować o zamiarze jej przeprowadzenia co najmniej 7 dni przed planowaną datą. Po zawiadomieniu skarbówka ma 30 dni na rozpoczęcie kontroli. Jeśli w tym czasie kontrola nie zostanie rozpoczęta, konieczne jest ponowne zawiadomienie przed jej rozpoczęciem. Istnieje możliwość wszczęcia kontroli przed upływem 7 dni od doręczenia zawiadomienia, jednak wymaga to zgody lub wniosku podmiotu kontrolowanego.
Nie każda kontrola podatkowa musi być jednak zapowiedziana. Nie zawiadamia się o wszczęciu kontroli, jeśli m.in.:
Pełny katalog, kiedy kontrola nie musi być zapowiedziana, znajduje się w art. 282c Ordynacji Podatkowej.
Od lat najbardziej popularny wśród kontroli jest podatek VAT. Cieszy się on dużym zamiłowaniem urzędników, ponieważ występuje tu największa luka podatkowa, a nieprawidłowości, dzięki między innymi informatyzacji, jest łatwo znaleźć, co pozwala stosunkowo szybko zakończyć kontrolę podatkową z tzw. pozytywnym wynikiem. Pozytywnym dla fiskusa. Dodatkowo podatek VAT stanowi główne źródło dochodów budżetowych państwa.
W obszarze podatków PIT i CIT występuje mniej kontroli, głównie z powodu różnorodności przepisów w zakresie podatku dochodowego oraz braku wyspecjalizowanych urzędników w tym obszarze. Podatek dochodowy jest bardziej skomplikowany, więc kontrolujący musiałby dobrze zapoznać się z tymi przepisami oraz strukturą firmy, aby wiedzieć, co może u danego przedsiębiorcy podważyć. Często w kontrolach z zakresu CIT przedsiębiorcy wygrywają z fiskusem (ich prawnicy), ponieważ są lepiej zorientowani w przepisach dotyczących danej firmy. W przeciwieństwie do tego (w przypadku VAT) urzędy dysponują lepszymi narzędziami do kontroli, co skutkuje wyższą skutecznością w egzekwowaniu przepisów.
Jednak specjaliści zauważają, że rośnie luka podatkowa w CIT, co może oznaczać, że urzędy skarbowe zaczną się specjalizować w tych przepisach i należy spodziewać się kontroli podatkowych także w tym kierunku. Tym bardziej, że urzędy są już po szkoleniach w zakresie cen transferowych, transakcji powiązanych więc naturalnym wydaje się, że kolejnym krokiem będzie podniesienie kwalifikacji urzędników w zakresie podatku CIT.
Także podatek od nieruchomości może być niedługo częstym celem kontroli podatkowej fiskusa, ponieważ przepisy dotyczące definicji budowli zostały usystematyzowane, co pozwoli na „łatwiejsze” kontrole dla urzędów, wykrycie nieprawidłowości. W przypadku podatku od nieruchomości to podatnik jest odpowiedzialny za zakwalifikowanie nieruchomości do opodatkowania, a kontrole mogą polegać m.in. na tym, że organy skarbowe będą weryfikować, czy podatnik dokonał prawidłowych kwalifikacji, co podlega opodatkowaniu, a co nie.
Wzrasta również zainteresowanie organów skarbowych kwestią cen transferowych i podmiotów powiązanych (TP), a także fundacjami rodzinnymi.
W ostatnim czasie skarbówka wzięła pod lupę także m.in. streamerów badając, czy prawidłowo wykazują podatek od tzw. donejtów. Obecnie fiskus zaczyna mieć pogląd, że donejtów nie można uznać za darowiznę, ale jest to przychód z działalności wykonywanej osobiście.
Najczęściej urzędnicy interesują się przede wszystkim:
Źródło: Raport “Przedsiębiorcy pod lupą fiskusa 2025” (przygotowany przez Konfederację Lewiatan i MDPP)
Kontrola podatkowa poprzedzona jest zebraniem informacji, także informacji niejawnych, pochodzących z różnych źródeł. W większości sytuacji organy skarbowe działają w oparciu o pewne założenia oraz plany kontroli.
W każdym urzędzie skarbowym działa komórka zajmująca się czynnościami analitycznymi i sprawdzającymi. Jej zadania obejmują pozyskiwanie informacji mogących mieć wpływ na powstanie obowiązku podatkowego (np.o wydatkach i wartości zgromadzonego mienia przez podatnika, np. nabyte/sprzedane auta, nieruchomości, sprzedaż na platformach internetowych), prowadzenie rejestru ryzyka podatkowego i typowanie podmiotów do czynności sprawdzających, kontroli podatkowej i postępowań podatkowych. Urząd skarbowy zbiera dane z różnych źródeł, takich jak notariusze, komornicy, banki, inne organy podatkowe, od operatorów platform internetowych oraz z … donosów.
Kolejnym źródłem informacji są kontrole krzyżowe, czyli tzw. krzyżówki (które w istocie są czynnościami sprawdzającymi), w których urząd może skontrolować przedsiębiorcę w wyniku kontroli jego kontrahentów. Celem kontroli krzyżowej jest weryfikacja zgodności transakcji między różnymi podmiotami gospodarczymi, polegająca na porównaniu faktur wystawionych przez jedną firmę z fakturami zaksięgowanymi przez drugą stronę. Kontrola ma na celu upewnienie się, że dokumentacja i rejestry VAT odzwierciedlają rzeczywiste transakcje między przedsiębiorcami (art. 274c Ordynacji podatkowej).
Oprócz powyższego mamy jeszcze tzw. dyrektywę DAC-7, na mocy której platformy internetowe (e-handlu, rezerwacji noclegów, najmu środków transportu oraz służące zamawianiu przejazdów samochodem) są zobowiązane do przekazywania skarbówce informacji o osobach, które za ich pośrednictwem uzyskują przychody. Czynności objęte raportowaniem dotyczą: najmu nieruchomości, usług świadczonych osobiście, sprzedaży towarów, udostępnieniu środka transportu.
Wiele informacji urząd skarbowy pozyskuje z własnych systemów informatyczno-analitycznych i zabezpieczających przed nadużyciami w VAT, jak np.:
Pewnego rodzaju „narzędziem” służącym do kontroli jest także tzw. nabycie sprawdzające, które polega na zakupie towaru/usługi przez „utajnionego” urzędnika (na wzór tajemniczego klienta) celem zweryfikowania czy przedsiębiorca wywiązuje się prawidłowo z obowiązków podatkowych, np. rejestruje sprzedaż na kasie fiskalnej.
Z tematem kontroli podatkowej powiązane są także tzw. czynności sprawdzające. Można powiedzieć, że jest to taka pre-kontrola, aby zebrać odpowiednie materiały. Przepisy stanowią, że celem czynności sprawdzających powinno być:
W razie stwierdzenia, że deklaracja zawiera błędy rachunkowe lub inne oczywiste omyłki bądź że wypełniono ją niezgodnie z ustalonymi wymaganiami, organ podatkowy w zależności od charakteru i zakresu uchybień ma dwie ścieżki działania:
Czynności sprawdzające można nazwać taką „kontrolą poza trybem”. Przy typowej kontroli istnieją przepisy, które zapewniają podatnikom określone prawa chroniące podatników, natomiast w przypadku czynności sprawdzających takich przepisów brakuje, co sprawia, że są one traktowane jako działania „poza trybem”.
Czynności sprawdzające nie powinny służyć do weryfikacji merytorycznej działalności podatnika, gdyż to stanowiłoby przekroczenie kompetencji kontrolera. Powinny one ograniczać się wyłącznie do weryfikacji formalnej poprawności dokumentów oraz, ewentualnie, kwoty podatku i korekty drobnych omyłek.
Regulacje prawne dotyczące czynności sprawdzających znajdują się w dziale V w Ordynacji podatkowej, a my pochyliliśmy się nad nimi w artykule: Czynności sprawdzające a kontrola podatkowa.
Źródło: Raport “Przedsiębiorcy pod lupą fiskusa 2025” (przygotowany przez Konfederację Lewiatan i MDPP)
Kontrola podatkowa i postępowanie podatkowe to dwie odrębne procedury, które mają różne cele.
Celem kontroli podatkowej jest zweryfikowanie, czy podatnicy prawidłowo realizują obowiązki nałożone przez przepisy prawa podatkowego.
Jeśli kontrola wykryje nieprawidłowości, a podatnik nie dokona korekty, to organ wszczyna postępowanie podatkowe (ma na to maksymalnie 6 miesięcy od zakończenia kontroli). Kontrola ma charakter sprawdzający, natomiast postępowanie to już procedura prawna, której celem jest wydanie decyzji – w tym przypadku określenie, ile podatnik ma zapłacić (wymiar podatku) lub jaka kara jest należna.
A zatem postępowanie podatkowe to formalny etap następujący po kontroli podatkowej, gdy wykazała ona niezgodności w podatkowych rozliczeniach, a kontrolowany ich nie skorygował.
Ustalenia kontroli podatkowej, a następnie postępowania podatkowego, nie muszą być tożsame, z uwagi na możliwość pojawienia się po kontroli podatkowej czy w trakcie postępowania podatkowego nowych dowodów wpływających na ostateczne ustalenia.
Postępowanie podatkowe jest uregulowane Ordynacją Podatkowa w dziale VI, a my dokładnie ten temat omówiliśmy w artykule: Postępowanie podatkowe, czym jest i jak wygląda. Najważniejsze informacje.
Zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Okres ten może ulec zmianie ze względu na zawieszenie lub przerwanie biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.
Bieg terminu przedawnienia, w myśl przepisów, może zostać przerwany/zawieszony m.in. wtedy, gdy zostaje wszczęte postępowanie karnoskarbowe (kks), o czym podatnik został zawiadomiony.
Często zdarza się, że organy podatkowe wszczynają postępowanie kks, tylko po to, aby dać sobie więcej czasu na przeprowadzanie kontroli. Jest to tzw. instrumentalne wszczynanie postępowania kks, które można zaskarżyć.
Instrumentalnie wszczynane postępowanie kks pozwala organom skarbowym nie doprowadzić do przedawnienia zobowiązania podatkowego, co wiązałoby się z brakiem wpływów do budżetu państwa z tytułu niezapłaconego podatku, gdyż w wyniku przedawnienia zobowiązanie wygasa. Wszczęcie postępowania kks daje fiskusowi dodatkowy czas nie tylko na uniknięcie przedawnienia, ale również na spokojniejsze gromadzenie materiałów dowodowych.
Powodem wszczęcia postępowania kks powinno być uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa/wykroczenia skarbowego. W praktyce jednak, w toku postępowania podatkowego, gdy są zbierane materiały dowodowe, podatnik dostaje powiadomienie, że zostało wszczęte postępowanie kks. Oznacza to, że urzędy – nie mając jeszcze ostatecznych ustaleń i przewidując, że nie zdążą wydać ostatecznej decyzji w terminie – podejmują kroki mające na celu wyłącznie wstrzymanie biegu przedawnienia.
Jeśli przedsiębiorca dostanie pismo, że zostało wszczęte postępowanie kks, zanim kontrola podatkowa została zakończona ma dużą szansę na wygraną z fiskusem, zarzucając mu, że to postępowanie zostało wszczęte tylko ze względu na zawieszenie biegu przedawnienia, a nie na podstawie merytorycznych przesłanek. Jeśli podatnik wniesie do sądu tzw. zarzut instrumentalizacji, sąd w pierwszej kolejności zbada tę kwestię, pomijając merytorykę sprawy. Sądy administracyjne coraz częściej orzekają tu na korzyść podatnika.
O tym, że postępowanie kks może być „grą na czas” ze strony skarbówk,i mogą świadczyć np. poniższe sytuacje:
Przy dochodzeniu swoich praw warto skorzystać z usług wykwalifikowanych specjalistów, jak np. doradców podatkowych czy prawników. Można także skorzystać z pomocy Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców (MSP), który komunikuje, że chętnie przystępuje do takich interwencji.
W przeszłości wszczęcie postępowania kks następowało dopiero po zakończeniu postępowania podatkowego, zazwyczaj po wydaniu decyzji II instancji, czyli decyzji ostatecznej. Czyli wtedy, kiedy istniało już ustalone zobowiązanie podatkowe, a więc i przesłanka czynu zabronionego w postaci uszczuplenia należności publicznoprawnej. Taka kolejność miała sens – najpierw należało udowodnić naruszenie przepisów podatkowych, a dopiero potem analizować, czy zachodzi odpowiedzialność karno-skarbowa.
Obecna praktyka odbiega od tej wcześniejszej. I co ciekawe – to nie przepisy się zmieniły, ale praktyka urzędnicza. Organy coraz częściej wszczynają postępowania kks jeszcze przed zakończeniem postępowania podatkowego – często nawet przed wydaniem protokołu z kontroli czy decyzji I instancji. Specjaliści podkreślają, że te działania kontrolerów często sprawiają wrażenie działania „na oślep”, bez pełnego rozpoznania sytuacji, co może prowadzić do przedwczesnego stawiania zarzutów.
Postępowanie kks jest coraz częściej używane instrumentalnie – w celu przerwania biegu przedawnienia (zyskanie czasu), ale także osiągnięcia dodatkowego dochodu dla budżetu państwa (efektu fiskalnego), czyli nałożenia grzywny obok zaległości podatkowych.
W rezultacie oba postępowania (podatkowe i karno-skarbowe), choć formalnie odrębne, zaczynają się zazębiać, a nawet dublować. Organ kks powiela czynności organu podatkowego tylko po to, by wykazać, że jego działania nie są pozorne i mają charakter odrębnego postępowania.
Jak wcześniej wspomnieliśmy, już samo wszczęcie postępowania kks (które przerywa bieg przedawnienia) powinno być dla podatnika sygnałem ostrzegawczym. Warto, aby skorzystał z pomocy profesjonalisty, niektórzy zalecają skorzystać z dwóch pełnomocników: od spraw podatkowych oraz karnych, ponieważ te dwa postępowanie (podatkowe oraz karno-skarbowe mają odmienny charakter i wymagają różnych kompetencji).
Krajowy System e-Faktur (KSeF) umożliwi administracji skarbowej niemal natychmiastowy dostęp do faktur i innych dokumentów wystawianych przez przedsiębiorców. To oznacza, że kontrole podatkowe i celno-skarbowe potencjalnie będą mogły być przeprowadzane szybciej, sprawniej i bez konieczności fizycznej obecności urzędników w firmie.
KSeF wspierany przez algorytmy analizy danych pozwoli automatycznie identyfikować ryzykowne transakcje oraz skrócić czas reakcji organów skarbowych. Nieprawidłowości, które wcześniej mogły pozostać niezauważone przez dłuższy czas, dzięki KSeF będą mogły zostać wykryte niemal od razu po ich wystąpieniu.
Kontrola podatkowa jest regulowana przepisami Ordynacji Podatkowej oraz ustawy Prawo przedsiębiorców; przeprowadzają ją pracownicy urzędów skarbowych, zaś kontrola celno-skarbowa jest regulowana ustawą o Krajowej Administracji Skarbowej (KAS) i jest realizowana przez naczelników urzędów celno-skarbowych, pracowników KAS lub funkcjonariuszy Służby Celno-Skarbowej.
Kontrola celno-skarbowa daje Krajowej Administracji Skarbowej szersze uprawnienia niż kontrola podatkowa urzędnikom. KAS koncentruje się na wykrywaniu poważniejszych przestępstw, takich jak oszustwa podatkowe, wyłudzanie podatków, pranie pieniędzy, karuzele podatkowe, czy działania, które poważnie uszczuplają budżet państwa.
Z kolei kontrola podatkowa ma na celu weryfikację prawidłowości rozliczeń podatkowych, szczególnie w zakresie PIT i VAT.
Proces wszczynania kontroli podatkowej powinien rozpocząć się (z pewnymi wyjątkami) od oficjalnego zawiadomienia kontrolowanego o zamiarze jej przeprowadzenia. Natomiast kontrola celno-skarbowa może być przeprowadzona bez uprzedzenia o jej rozpoczęciu.
Kontrola podatkowa powinna zakończyć się możliwie jak najszybciej, jednak nie później niż w terminie określonym w zawiadomieniu. Kończy się na sporządzeniu protokołu, do którego kontrolowany ma prawo zgłosić zastrzeżenia.
Kontrola celno-skarbowa również powinna zakończyć się bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w ciągu 3 miesięcy od daty jej rozpoczęcia. Wynik kontroli nie podlega żadnym zastrzeżeniom ze strony kontrolowanego.
Krajowa Administracja Skarbowa przeprowadza kontrole na podstawie zaawansowanej analizy ryzyka, a nie losowo. Wykorzystuje ona dane z różnych źródeł, takich jak deklaracje podatkowe, Jednolity Plik Kontrolny (JPK), rejestry publiczne czy międzynarodowe raporty, aby ocenić ryzyko nieprawidłowości podatkowych. Kontrole KAS mogą dotyczyć przedsiębiorstw, które wykazują nietypowe odliczenia, niezgodności w dokumentach czy duże różnice finansowe w porównaniu z branżą. Dodatkowo wytyczne Ministerstwa Finansów i szefa KAS wskazują na wybrane branże i typy podmiotów do kontroli w danym okresie. Zazwyczaj są to branże, w których dochodzi do największej liczby oszustw podatkowych, najwyższego uszczuplenia budżetu państwa czy też tzw. branże wrażliwe (np. paliwo).
Karuzele podatkowe to często wykorzystywany mechanizm wyłudzania podatku VAT. Choć ich organizatorami są przestępcze grupy zakładające fikcyjne firmy (tzw. „słupy”), to kontrole podatkowe obejmują także uczciwych przedsiębiorców, którzy zostali wciągnięci w ten proceder bez swojej wiedzy.
Organizatorzy oszustwa celowo wplatają w łańcuch dostaw rzetelne, działające legalnie firmy, by uwiarygodnić cały schemat i utrudnić jego wykrycie przez organy podatkowe. Gdy kontrola trafia na taką firmę – często po kilku latach – przestępcy są już nieuchwytni, a jedynymi dostępnymi na rynku uczestnikami obrotu są właśnie ci uczciwi podatnicy, którzy dalej prowadzą swoje firmy nieświadomi, w czym wzięli udział.
Podczas kontroli organy próbują wykazać, że podatnik nie dochował należytej staranności – nie sprawdził kontrahenta, nie był ostrożny, nie zareagował na podejrzane okoliczności. Problem w tym, że katalog oczekiwań urzędników wobec tej staranności stale rośnie, a w praktyce trudno przedsiębiorcy – szczególnie w sektorze MSP – prowadzić własne „śledztwa” wobec każdego kontrahenta.
Mimo wszystko warto się bronić – sądy i TSUE stoją na stanowisku, że fiskus musi udowodnić świadome uczestnictwo w oszustwie.
Profesjonaliści, mający doświadczenie w obronie interesów przedsiębiorców, podczas kontroli często podkreślają, że ważne są poniższe kwestie:
Aby kontrola podatkowa spędzała jak najmniej snu z powiek, w czasie prowadzenia firmy warto wziąć pod uwagę poniższe kwestie.
Przedsiębiorca powinien także dbać o porządek w dokumentacji księgowej oraz przestrzegać przepisów podatkowych. Przydatne jest także regularne śledzenie interpretacji podatkowych i orzecznictwa sądów administracyjnych, które pozwoli na reakcję na zmiany w prawie.
Zdajemy sobie sprawę, że nie każdy przedsiębiorca ma czas na czytanie i analizowanie przepisów, a także na monitorowanie zmian w prawie podatkowym, ponieważ chce po prostu zarabiać. Jeśli chcesz mieć i czas, i firmę – przenieś księgowość do Biura Rachunkowego.
Działania kontrolne organów skarbowych możemy podzielić na poniższe etapy:
Warto, aby firma, która ma u siebie kontrolę podatkową, skorzystała z usług profesjonalnych podmiotów (jak np. prawników wyspecjalizowanych w temacie kontroli podatkowej, którzy doradzą, jakie informacje oraz dokumenty przekazywać skarbówce, a jakich nie ma potrzeby) do sprawdzenia, czy urzędnik nie przekracza swoich kompetencji itd. Wsparcie profesjonalistów powinno zminimalizować ryzyko niekorzystnych konsekwencji.
Konfederacja Lewiatan wraz z firmą MDPP przygotowała Raport „Przedsiębiorcy pod lupą fiskusa 2025. Niełatwe relacje podatników i organów podatkowych”, który informuje, że:
Cały raport jest dostępny pod tym linkiem.
Zachęcamy do komentowania naszych artykułów. Wyraź swoje zdanie i włącz się w dyskusje z innymi czytelnikami. Na indywidualne pytania (z zakresu podatków i księgowości) użytkowników ifirma.pl odpowiadamy przez e-mail, czat lub telefon – skontaktuj się z nami.
Administratorem Twoich danych osobowych jest IFIRMA S.A. z siedzibą we Wrocławiu. Dodając komentarz na blogu, przekazujesz nam swoje dane: imię i nazwisko, adres e-mail oraz treść komentarza. W systemie odnotowywany jest także adres IP, z wykorzystaniem którego dodałeś komentarz. Dane zostają zapisane w bazie systemu WordPress. Twoje dane są przetwarzane na podstawie Twojej zgody, wynikającej z dodania komentarza. Dane są przetwarzane w celu opublikowania komentarza na blogu, jak również w celu obrony lub dochodzenia roszczeń. Dane w bazie systemu WordPress są w niej przechowywane przez okres funkcjonowania bloga. O szczegółach przetwarzania danych przez IFIRMA S.A dowiesz się ze strony polityki prywatności serwisu ifirma.pl.