Opłata targowa – czym jest i kogo obowiązuje?

Opłata targowa leży w kompetencji rady gminy. To od niej zależy wysokość oraz sposób zapłaty tej daniny. Są jednak pewne ustawowe obostrzenia, których musi przestrzegać gmina przy pobieraniu opłaty targowej. Kto jest zobowiązany do wpłacania opłaty targowej, a kiedy zwolniony?

Czym jest opłata targowa?

Opłata targowa to jedna z danin uregulowana Ustawą o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 1991 r., Nr 9, poz.31) i jest ona pobierana od osób sprzedających na targowiskach.

Targowiskiem jest każde miejsce, gdzie jest prowadzona sprzedaż, np. bazar, hala targowa, dom handlowy, plac, chodnik, pas przydrożny, przejście podziemne itp. I co ważne, sama ekspozycja towarów w danych miejscach, nawet jeśli transakcja jest zawierana w sklepie (np. z uwagi na kasę fiskalną w pomieszczeniu) również jest uważana za sprzedaż na targowisku.

Opłacie targowej nie podlega:

1. sprzedaż dokonywana w budynkach lub w ich częściach,
2. sprzedaż w obiektach, które podlegają podatkowi od nieruchomości,
3. świadczenie usług „pod chmurką”.

Jako budynek z pkt.1 należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Rada gminy może wprowadzić również inne zwolnienia z opłaty targowej. A także zrezygnować całkowicie z pobierania opłaty targowej (zdecydować o jej zniesieniu).

Ile wynosi opłata targowa, jak i gdzie ją wpłacać?

Wysokość opłaty targowej ustala rada gminy w drodze uchwały. Stąd opłaty targowe mogą być inne w zależności od miejscowości.

Ponadto, opłata targowa na jednym targowisku może się różnić w zależności od sposobu sprzedaży “pod chmurką” (np. inna kwota w przypadku sprzedaży z koszyka, inna dla sprzedaży ze stołu, a jeszcze inna dla sprzedaży z bagażnika samochodu).

Zgodnie z Wyrokiem Sądu (sygn. akt SA/Bk 407/00.) “opłata targowa nie może być pobierana w formie abonamentu zupełnie oderwanego od faktu prowadzenia (…) sprzedaży na targowisku” (…) Wprawdzie żaden przepis ustawy o podatkach i opłatach lokalnych nie stanowi, że opłata targowa nie może być pobrana przez gminę w formie jednorazowej opłaty „z góry” za pewien czas korzystania z targowiska, jednakże – jak słusznie wywiódł organ nadzoru – nie ma też podstaw do pobierania opłaty targowej w formie „abonamentów”, albowiem taki sposób jest sprzeczny z ogólną zasadą prawa podatkowego, iż nie można żądać zapłacenia należności podatkowej, bez uprzedniego powstania zobowiązania podatkowego. (…)

Powyższe oznacza, że opłata targowa może być pobierana za dni, w których faktycznie był prowadzony handel.

Rada gminy w drodze uchwały ustala również sposób oraz termin uiszczania opłaty targowej Nie może jednak w uchwale określić, że opłata będzie pobierana w formie abonamentu z góry lub z dołu.

Opłata targowa nie może przekroczyć limitu określonego w Obwieszczeniu Ministrów Finansów w sprawie górnych granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych.