Dokumentacja pracownicza – osobowa i płacowa – należy do najbardziej wymagających dokumentów w firmie. Ma również najdłuższy – bo aż 50-letni – termin przechowywania. Od 1 stycznia 2019 r pracodawców czekają zmiany i uproszczenia z tym związane. Dokumenty kadrowe będzie można przechowywać krócej. Sprawdź szczegóły.

Dokumenty kadrowe – termin w Kodeksie pracy

Zgodnie z nowelizacją Kodeksu pracy, od 1 stycznia 2019 r. termin przechowywania dokumentacji pracowniczej zostanie znacznie skrócony. Zgodnie ze zmodyfikowanym art. 94⁴ pkt. 9b, dokumentację pracowniczą należy przechowywać:

• Przez cały okres zatrudnienia pracownika, oraz
• Przez 10 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym stosunek pracy uległ rozwiązaniu lub wygasł.

Uwaga!

Podstawowy termin wskazany powyżej może ulec wydłużeniu. Będzie to miało miejsce w sytuacji, gdy upłynął już 10-letni wymagany termin, ale:

• Pracodawca jest stroną postępowania, a dokumentacja pracownicza może stanowić lub stanowi dowód w tym postępowaniu – dokumentację przechowuje się do czasu prawomocnego zakończenia postępowania
• Pracodawca powziął wiadomość o wytoczeniu powództwa lub wszczęciu postępowania – podstawowy okres wydłuża się o 12 miesięcy, po upływie których pracodawca zawiadamia pracownika o możliwości odebrania dokumentacji w ciągu 30 dni od dnia otrzymania zawiadomienia, a w przypadku jej nieodebrania – o zniszczeniu dokumentacji.

Dokumentacja pracownicza – przepisy przejściowe

Zasadniczo nowe przepisy obowiązują w zakresie dokumentacji pracowniczej pracowników, którzy zawarli z danym pracodawcą umowę o pracę po 1 stycznia 2019 r. Pracodawcy mogą jednak skorzystać z opcji przekazania do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych raportów, stanowiących podstawę wyliczenia emerytury lub renty. Dotyczy to pracowników, którzy rozpoczęli pracę w danym miejscu pomiędzy 1999 a 2018 rokiem.

Pracodawca, nie decydując się na nią, powinien dotrzymać 50-letniego terminu przekazywania dokumentacji w odniesieniu do pracowników zatrudnionych przed 1 stycznia 2019 r.