Kara umowna zaliczana jest do tzw. dodatkowych zastrzeżeń umownych. Jej głównym zadaniem jest naprawienie szkody wynikającej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego. Jednym z jej rodzajów jest kara umowna wyłączna. Zastanawiasz się nad zamieszczeniem w umowie zapisu o takiej karze? Dowiedz sie więcej.

Kara umowna wyłączna – charakterystyka

Kara umowna wyłączna to najprostszy (i najczęściej stosowany) rodzaj tego typu sankcji, który przewiduje zapłatę przez dłużnika konkretnej kwoty zapisanej w umowie jako kara umowna. Oznacza to, że sposób jej wyliczenia nie może ulec zmianie nawet w sytuacji, gdy szkoda doznana przez jedną ze stron umowy w wyniku niewykonania lub nienależytego wykonania umowy przez drugą ze stron znacznie przewyższa jej wysokość. Co więcej, wprowadzenie do umowy wyłącznie zapisu o karze umownej wyłącznej uniemożliwia skorzystanie z innych świadczeń związanych ze stratami, jak np. odszkodowanie.

Kara umowna wyłączna – sposoby określania w umowie

Kara umowna wyłączna może być określona w umowie na jeden z dwóch sposobów:

1. jako konkretnie wskazana kwota, np. „W przypadku opóźnienia w oddaniu dzieła, wykonawca zapłaci zamawiającemu karę umowną w wysokości 2 000 zł (słownie: dwóch tysięcy złotych)”,
2. w formie instrukcji wskazującej sposób obliczenia kary umownej, np. „W przypadku opóźnienia w oddaniu dzieła, wykonawca zapłaci zamawiającemu karę umowną w wysokości 0,1% wartości danego zamówienia za każdy dzień zwłoki”.

Oba te zapisy są wystarczające do ubiegania się o zapłatę przez dłużnika kary umownej w przypadku niewykonania lub nienależytego wykonania zawartego porozumienia.