Czym różni się praca zdalna od telepracy?

Z powodu pandemii wiele osób musiało pozostać w domu a pracodawcy, tam, gdzie to jest możliwe, zaczęli zlecać pracę na odległość i w ten sposób upowszechniło się pojęcie pracy zdalnej. Tego nowego określenia zaczęto używać w związku z pandemią COVID-19. Inne pojęcie, które dotyczy pracy poza siedzibą firmy, w której jesteśmy zatrudnieni to telepraca. Czy tych pojęć można używać zamiennie? Otóż nie, dlatego porównamy, czym one się różnią.

Telepraca w Kodeksie Pracy

Telepraca została uregulowana w ustawie Kodeks pracy. Temu zagadnieniu został poświęcony Rozdział IIb w ustawie. Pojęcie to zostało wprowadzone na stałe do Kodeksu pracy. Zgodnie z ustawą telepraca może być wykonywana regularnie poza zakładem pracy, z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu przepisów o świadczeniu usług drogą elektroniczną. Telepracownikiem jest natomiast pracownik, który przekazuje pracodawcy wyniki pracy, w szczególności za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej. Z tej formy aktywności zawodowej bardzo chętnie korzystają matki z małymi dziećmi oraz osoby niepełnosprawne.

W jaki sposób można skorzystać z telepracy?

Ustawa Kodeks pracy precyzuje, w którym momencie mogą być zawierane umowy o telepracy:

1. Przy zawieraniu umowy o pracę albo
2. W trakcie zatrudnienia.

Natomiast jeżeli to następuje już w trakcie zatrudnienia to wówczas zmiana warunków wykonywania pracy może nastąpić na mocy porozumienia stron, z inicjatywy pracownika lub pracodawcy. Pracodawca powinien, w miarę możliwości, uwzględnić wniosek pracownika dotyczący wykonywania pracy w formie telepracy.

Obowiązki pracodawcy wobec telepracownika

Z kodeksu pracy wynika wprost jakie obowiązki ma pracodawca wobec pracownika:

1. Dostarczyć telepracownikowi sprzęt niezbędny do wykonywania pracy w formie telepracy, spełniający wymagania określone w ustawie.
2. Ubezpieczyć sprzęt.
3. Pokryć koszty związane z instalacją, serwisem, eksploatacją i konserwacją sprzętu.
4. Zapewnić telepracownikowi pomoc techniczną i niezbędne szkolenia w zakresie obsługi sprzętu – chyba że pracodawca i telepracownik postanowią inaczej, w odrębnej umowie.

Praca zdalna a przepisy

Pojęcie pracy zdalnej pojawiło się w ustawie o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych. W ustawie jest zapisane, że pracodawca celu przeciwdziałania COVID-19 może polecić pracownikowi wykonywanie, przez czas oznaczony, pracy określonej w umowie o pracę, poza miejscem jej stałego wykonywania i to właśnie nazywa się praca zdalna. Brak jest szczegółowych uregulowań w przepisach na temat pracy zdalnej.

Ustawa nie wskazuje formy polecenia pracy zdalnej – oznacza to, że polecenie może zostać wydane w dowolnej formie, również ustnie. W interesie obu stron, czyli zarówno pracodawcy jak i pracownika, byłoby jednak potwierdzenie tego faktu np. w piśmie skierowanym do pracownika czy w służbowym e-mailu, wiadomości tekstowej, telefonicznie.

Praca zdalna a telepraca – różnice

Telepraca jest to rodzaj pracy wykonywanej regularnie poza zakładem pracy, z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej. Telepracownikiem jest więc pracownik, który wykonuje pracę w tych warunkach i przekazuje pracodawcy wyniki swojej pracy, w szczególności za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej. Może to być np. praca wykonywana na komputerze i przesyłana pracodawcy pocztą elektroniczną.

Praca zdalna może natomiast polegać także na tym, że pracownik wykonuje pracę z użyciem środków komunikacji elektronicznej (komputer, internet), ale również może to być praca bez użycia środków komunikacji na odległość. Przykładowo pracownik może w domu np. analizować i podpisywać dokumenty, pisać opinie odręcznie a następnie przekazać pracodawcy efekty swojej pracy w sposób z nim uzgodniony.

Podsumowanie

Praca zdalna ma być na stałe wprowadzona do ustawy Kodeks pracy, o czym będziemy informować w kolejnych publikacjach.