Wydatki na zakup artykułów spożywczych a koszty podatkowe

Więcej na temat wydatków poniesionych w zakresie usług gastronomicznych, żywności czy napojów przeczytasz w poniższym artykule.

Wydatki na zakup żywności a przepisy podatkowe

Zgodnie z ogólną regułą określoną w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, ale z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W myśl przepisu art. 16 ust. 1 pkt 28 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów „kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych”.

Przepis art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wprost eliminuje z kategorii kosztów uzyskania przychodów te wydatki, które poniesiono na reprezentację, w szczególności na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów (w tym alkoholowych). Z powyższego przepisu wynika, że elementem kosztu determinującym niedopuszczalność zakwalifikowania go do kosztów uzyskania przychodów jest sam cel jego poniesienia.

Tym samym podkreślić należy, że aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące elementy, tj.:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik);
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona;
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą;
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów;
• został właściwie udokumentowany;
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Wydatki na zakup żywności – reprezentacja przedsiębiorstwa

Wśród wydatków, które nie są uznawane za koszty uzyskania przychodów ustawodawca wymienił w przepisie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

W orzecznictwie ugruntowany jest pogląd, zgodnie z którym ustawodawca, wyłączając z kosztów uzyskania przychodów wydatki na reprezentację, nie sformułował w przepisach ustawy definicji pojęcia „reprezentacja”, choć wymienił przykładowo usługi, które kwalifikuje do tych wydatków. Brak definicji legalnej bez wątpienia utrudnia w praktyce ustalenie kryteriów, według których wydatki stanowiące co do zasady koszty uzyskania przychodów, podlegają wyłączeniu jako koszty reprezentacji. Natomiast ustawodawca wymieniając w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przykładowe usługi, tj. usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, wskazał kierunek wykładni tego pojęcia. Wskazanie przykładowych usług, które należy zaliczyć do wydatków reprezentacyjnych, dowodzi, że tego pojęcia nie można interpretować w sposób szeroki, tj. że każde zachowanie podatnika, które nawet pośrednio zmierza do wykreowania pozytywnego wizerunku firmy, jest wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Kosztem reprezentacji, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest wydatek, taki lub podobny do wymienionych przykładowo wydatków, którego wyłącznym celem jest kreowanie pozytywnego wizerunku w kontaktach biznesowych poprzez działania skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów [tak Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 15 listopada 2019 r., sygn. akt I SA/Po 579/19]

Wydatki na zakup żywności – wydatki na pracowników

Wydatki na zakup usług gastronomicznych, stanowiących koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, których jedynym (głównym) celem jest tworzenie lub poprawa wizerunku firmy na zewnątrz, podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na zasadach określonych w art. 16 ust. 1 pkt 28 tej ustawy [tak Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 stycznia 2019 r., sygn. akt II FSK 3524/16].

Tym samym wydatki na zakup artykułów spożywczych dla pracowników czy też dla współpracowników są traktowane jako element wydatków pracowniczych, które spełniają przesłanki zakwalifikowania ich do kosztów uzyskania przychodów na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zastanawiasz się, czy wydatki na artykuły spożywcze podczas podróży służbowej można potraktować jako koszty pracownicze? Przeczytaj ten artykuł.

W interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 maja 2022 r., sygn. 0111-KDIB1 2.4010.146.2022.1.AK wskazano wprost, że:

• Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 updop), pod warunkiem, że dokona oceny pod kątem celowości i wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu bądź zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki, związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.
• Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodu” zawarte we wskazanym art. 15 ust. 1 updop, oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić wcześniej opisany związek. Zauważyć należy, że przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu).
• Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania przychodu, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodu.
• Mając powyższe na uwadze wskazać należy, że uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to Spółka zobowiązana jest wykazać, że ponoszone przez nią ww. wydatki pozostają w związku z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą i pozostają w związku o jakim mowa w art. 15 ust. 1 updop. Wydatki te nie mogą znajdować się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów zawartym w art. 16 ust. 1 updop.

Podobne stanowisko znajduje potwierdzenie w następujących interpretacjach podatkowych, tj.:

• Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 1 marca 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.24.2020.7.IM;
• Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 2 czerwca 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.156.2021.1.MMU;
• Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 16 kwietnia 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.72.2019.1.NL;
• Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 30 kwietnia 2020 r. sygn. 0114-KDIP2-1.4010.37.2020.4.KS.

Podsumowanie

Zagwarantowanie pracownikom artykułów spożywczych jest powszechnie stosowaną praktyką na rynku pracy przez pracodawców. Sądy administracyjne jak i organy podatkowe nie kwestionują w wydanych przez siebie rozstrzygnięciach możliwości ujęcia w kosztach wydatków na zakup artykułów spożywczych dla pracowników i współpracowników. Tym samym poniesienie wydatków na zakup artykułów spożywczych dla pracowników oraz zleceniobiorców, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu. Co ważniejsze, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w tym zakresie mają analogiczne zastosowanie.

Zakupiłeś znak towarowy? W tym artykule sprawdzisz, w jaki sposób można to rozliczyć w kosztach.