Procedura jednego okienka przy zakładaniu działalności gospodarczej to sytuacja idealna, do której dążą polscy ustawodawcy. Obecnie zdarzają się jeszcze dodatkowe obowiązki, jednak od początku 2018 r. podatnicy, Ci którzy wybrali ryczałt ewidencjonowany i zdecydowali się na powierzenie księgowości biuru rachunkowemu będą mieli ich mniej. Czy ewidencja przychodów nadal jest obowiązkowa i czy trzeba ją zgłaszać do US? Sprawdźmy.
Biuro rachunkowe a ewidencja przychodów
Przedsiębiorcy którzy rozliczają się z podatku dochodowego na podstawie ryczałtu ewidencjonowanego mają obowiązek założenia i prowadzenia ewidencji przychodów. Podstawowe zasady dotyczące tego dokumentu zawarte są w Ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne z dnia 20 listopada 1998 r. Zgodnie z przepisami, ewidencja przychodów, a także inne dokumenty księgowe należy przechowywać w siedzibie działalności gospodarczej (lub spółki) albo w biurze rachunkowym, któremu zostało powierzone prowadzenie ewidencji.
Ewidencja przychodów – zgłoszenie do urzędu skarbowego
Same zasady przechowywania ewidencji przychodów nie uległy zmianie – zmienił się natomiast obowiązek informacyjny, leżący po stronie przedsiębiorców. Jeszcze do końca 2017 r., jeśli przedsiębiorca zdecydował się przekazać księgowość swojej firmy biuru rachunkowemu, zobowiązany był do pisemnego powiadomienia właściwego urzędu skarbowego. Właściciel działalności na zgłoszenie miał niewiele czasu – siedem dni roboczych od dnia zawarcia umowy z biurem rachunkowym.
Od stycznia 2018 r. obowiązek zgłoszenia zawarcia umowy z biurem przestał obowiązywać. Oznacza to, że przedsiębiorca może przekazać swoją ewidencję przychodów do biura rachunkowego w dowolnym momencie, nie generując tym samym dodatkowych formalności wobec urzędu skarbowego.
Uwaga!
Formularz zgłoszeniowy CEIDG – także po zmianach – zawierać będzie pozycję dotyczącą danych biura rachunkowego. Przedsiębiorca – zakładając firmę lub aktualizując dane firmowe – może go wypełnić, ale ma również prawo pozostawić tę pozycję pustą.