Przedsiębiorca zatrudniający pracowników ma obowiązek odprowadzania za nich odpowiednio wyliczonych składek ZUS. Co ważne, część z nich może stanowić koszt podatkowy prowadzonej działalności. Czy jeśli w wyniku korekty okaże się, że konieczna jest dopłata składek ZUS za pracownika, przedsiębiorca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu także dopłaconą część?
Składki ZUS pracownika w kosztach podatkowych
Składki ZUS pracownika (opłacane przez pracodawcę – płatnika, jak i samego pracownika – ubezpieczonego) zaliczane są do kategorii kosztów uzyskania przychodów (w art. 23 ust. 1 pkt 55a ustawy o PIT znajdują się tylko składki nieopłacone do ZUS). Przedsiębiorca ma prawo ująć je w podatkowej księdze przychodów i rozchodów dopiero w okresie, w którym zostały faktycznie zapłacone.
Korekta składek ZUS pracownika a koszty podatkowe
W wyniku korekty dokonanej np. po przeprowadzeniu przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych kontroli, może okazać się, że przedsiębiorca powinien dopłacić z własnych środków składki ZUS za swojego pracownika. W tym także część, która normalnie pokrywana jest z wynagrodzenia pracownika. Czy taka dopłata także stanowi koszt uzyskania przychodu w okresie, w którym pieniądze trafiły na konto ZUS?
W przypadku dopłaty składek ZUS za pracownika w wyniku korekty, część składek finansowana przez płatnika (przedsiębiorcę) może stanowić koszt uzyskania przychodu w okresie, w którym została faktycznie zapłacona. Co ważne, dotyczy to tylko zaległego zobowiązania – jeśli w wyniku korekty składek konieczna jest zapłata odsetek, część ta nie będzie mogła zostać zaliczona do kosztów podatkowych.
Zasady tej nie stosuje się jednak do części składek na ubezpieczenie społeczne finansowanej przez ubezpieczonego (pracownika), nawet jeśli w związku z zaistniałym błędem faktycznie opłaca je przedsiębiorca z własnych środków. Zdaniem organów podatkowych, ta kwota składek ZUS dopłacona w wyniku korekty, jako wynikająca z błędu płatnika (przedsiębiorcy), nie spełnia podstawowych przesłanek pozwalających na zaliczenie jej do kosztów podatkowych. Taką opinię można znaleźć m.in. w interpretacji Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 2 czerwca 2016 r. (IBPB-1-2/4510-398/16/AK).