Dojazdy pracowników do pracy, szczególnie w małych miejscowościach, mogą stanowić problem dla pracowników. Pracodawcy mogą mieć trudność z zatrudnieniem pracowników właśnie z takiego powodu. Z tych bądź innych przyczyn właściciele firm podejmują często decyzję o zorganizowaniu dojazdu pracowników do zakładu pracy lub pokrywają koszty takich przejazdów. W tym miejscu należy się zastanowić, czy taka forma finansowania dojazdów do pracy będzie stanowiła dla pracownika przychód podatkowy. W dzisiejszej publikacji zajmiemy się zwrotem kosztów przejazdów z/do pracy w kontekście podatku dochodowego.
Co stanowi przychód pracownika?
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia w art. 12 ust. 1 przychody ze stosunku pracy. Są to wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężna świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, jak również wartość nieodpłatnych świadczeń lub częściowo odpłatnych. Przychodem będzie więc wszystko, co stanowi po stronie pracownika korzyść majątkową.
Zwrot kosztów użytkowania prywatnego samochodu pracownika
Często pracodawcy decydują się na udostępnianie samochodów służbowych w celach prywatnych, ale są również sytuacje odwrotne. Pierwsza kwestia jest uregulowana wprost w ustawie o podatku PIT, wartość pieniężna nieodpłatnego świadczenia stanowi przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu. Natomiast w sytuacji, gdy pracodawca, chce wypłacać ryczałt pracownikowi, w związku z używaniem przez niego samochodu prywatnego na dojazdy do i z pracy nie jest to zapisane wprost w ustawie. Dlatego w takich sytuacjach nie pozostaje nic innego, jak wniosek o interpretację podatkową.
Wyrok NSA w sprawie finansowania dojazdu do pracy przez pracodawcę
Z zapytaniem o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej zwróciła się spółka, która prowadzi działalność gospodarczą w małej wsi, o liczbie mieszkańców nieprzekraczającej 700 osób. W swojej firmie spółka zatrudnia pracowników z miejscowości położonych od kilkunastu do kilkudziesięciu kilometrów drogi od siedziby firmy. Spółka zdecydowała się na podpisanie umów z pracownikami o używanie osobowego samochodu do celów służbowych na dojazdy do i z pracy. W ocenie spółki wypłacone ekwiwalenty nie będą stanowiły dla pracowników przychodów ze stosunku pracy, który należy opodatkować.
Niestety organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Sprawa trafiła w konsekwencji do WSA w Gdańsku, który w wyroku sygn. akt I SA/Gd 540/20 z dnia 03.11.2020 r. uznał, że spółka ma rację. W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że w tym przypadku finansowanie pracownikom kosztów dojazdu do/z pracy leży w interesie pracodawcy, a zatem wypłaty, które z tego powodu otrzymują pracownicy, nie powinny stanowić ich przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Sąd podkreślił również, że co do zasady pracownik musi dojechać na własny koszt do i z miejsca wykonywania pracy, dlatego organy podatkowe mają prawo uznawać, że pracownik uzyskał korzyść majątkową, która powinna być opodatkowana. W ocenie sądu istnieją jednak odstępstwa od tej zasady, gdzie finansowanie kosztów dojazdu pracownikom będzie uzasadnione interesem pracodawcy. I takim wyjątkiem jest sprawa, która była rozpatrywana.
Podsumowując należy zauważyć, że generalnie finansowanie dojazdów do pracy przez pracodawcę będzie przychodem pracownika podlegającym opodatkowaniu, z wyjątkiem świadczenia otrzymanego przez pracownika z tytułu organizowanego przez pracodawcę dowozu pracowników autobusem, które jest zwolnione przedmiotowo z podatku (art. 21 ust. 1 pkt 14a ustawy o PIT). Jednak jeżeli zostanie udowodniony interes pracodawcy, a nie pracownika, to wówczas należałoby uznać, że takie przychody nie będą w podstawie przychodów pracownika.