Ko musi płacić podatek PIT w Czechach

Regulacje rezydencji podatkowej Czech są podobne, jak w przypadku polskiej rezydencji. Oznacza to, że posiadając czeską rezydencję podatkową należy płacić podatek w Czechach od wszystkich dochodów, zarówno tych uzyskiwanych ze źródeł położonych w Czechach, jak i poza nimi; nie posiadając czeskiej rezydencji podatkowej należy płacić podatek w Czechach tylko ze źródeł w nich położonych.

Rezydencję podatkową danego kraju uzyskuje się poprzez:

• przebywanie w danym państwie przez co najmniej 183 dni w roku (nie muszą to być dni kolejno po sobie następujące) lub
• posiadanie w danym kraju ośrodka interesów gospodarczych (np. źródło dochodów, inwestycje, nieruchomości, konta bankowe), czy życiowych (np. miejsce zamieszkania najbliższej rodziny, więzi towarzyskie, przynależność do organizacji, aktywność społeczną).

Pod podatek PIT w Czechach podlegają dochody m.in. z:

• pracy,
• działalności gospodarczej,
• aktywów kapitałowych,
• wynajmu,
• innych źródeł

Rejestracja w urzędzie skarbowym do celów PIT

Czeski rezydent podatkowy powinien złożyć wniosek o rejestrację w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych do właściwego czeskiego urzędu skarbowego w terminie 15 dni od dnia, w którym rozpoczął prowadzenie działalności.

Podmiot niebędący czeskim rezydentem jest zobowiązany do złożenia wniosku o rejestrację, jeżeli w Czechach:

• rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej lub
• założył stałą placówkę (filię, biuro, fabrykę, oddział zarządu) lub
• uzyskał zezwolenie lub upoważnienie do prowadzenia działalności, która jest źródłem dochodu, wydane przez krajowy organ publiczny.

Stawki podatku dochodowego w Czechach

Czeskie stawki podatku wynoszą:

• 15% – dla dochodów nieprzekraczających 1,2 mln koron
• 22% – dla dochodów powyżej 1,2 mln koron.

Jeśli dochód jest wyższy niż określony przepisami limit, wtedy należy zapłacić dodatkowo podatek solidarnościowy w stawce 7% od dochodów przekraczających wskazany pułap.

Ryczałtowe koszty uzyskania przychodu z działalności gospodarczej

Czeski przedsiębiorca, zamiast rozliczania kosztów uzyskania przychodów w wysokości faktycznie poniesionej, może wybrać ryczałtowe odliczenie kosztów, bez potrzeby ich dokumentowania, w wysokości:

• 60 % dochodu z działalności handlowej nie więcej jednak niż 1 200 000 CZK,
• 30 % dochodu z wynajmu nieruchomości firmowej; nie więcej jednak niż i 600 000 CZK,
• 40 % innych dochodów z pracy na własny rachunek, z wyjątkiem dochodów wspólnika spółki publicznej i komplementariusza spółki komandytowej; nie więcej jednak niż i 800 000 CZK.

Kwota wydatków obejmuje wszystkie wydatki poniesione przez podatnika w związku z uzyskiwaniem dochodów z działalności gospodarczej.

Przy tej metodzie, podatnik powinien prowadzić ewidencji przychodów i należności powstałych w związku z działalnością, z której wynika dochód z samodzielnej działalności.

Ewidencję przychodów i należności do rozliczenia w formie ryczałtu mogą prowadzić przedsiębiorcy, których roczny obrót nie przekracza 25 mln CZK. Podatek musi zostać zapłacony do 15 grudnia.

Jeśli przedsiębiorca wybierze odliczenie kosztów uzyskania przychodu w wysokości faktycznie poniesionej, wtedy musi mieć je udokumentowane. Ewidencja podatkowa powinna zawierać informacje o dochodach oraz wydatkach.

Odliczenia podatkowe

Od podstawy opodatkowania można odliczyć m.in.:

• odsetki od kredytów na finansowanie potrzeb mieszkaniowych (od oszczędności budowlanych, kredytu hipotecznego, od kredytu udzielonego przez kasę budownictwa, bank w związku z kredytem mieszkaniowym lub hipotecznym),
• składki na dodatkowe ubezpieczenie emerytalne i dodatkowe oszczędności emerytalne,
• składki na prywatne ubezpieczenia na życie,
• składki członkowskie płacone związkom zawodowym,
• ulgę na dziecko.

Zaliczki na podatek w Czechach

Zaliczki półroczne

Jeśli za poprzedni rok, przedsiębiorca wykazał podatek w wysokości od 30 000 CZK do 150 000 CZK opłaca dwie zaliczki półroczne, każda w wysokości 40% podatku. Terminy płatności przypadają na 15 czerwca i 15 grudnia.

Kwartalne zaliczki

Jeśli za poprzedni rok przedsiębiorca wykazał podatek dochodowy w wysokości ponad 150 000 koron, opłaca cztery zaliczki, każda w wysokości 25% podatku. Terminy płatności przypadają na 15 marca, 15 czerwca, 15 września i 15 grudnia.

Zaliczki na podatek nie trzeba płacić:

• w pierwszym roku prowadzenia działalności,
• jeśli wysokość podatku nie przekroczyła 30 000 CZK (ok.5 000 zł)

Udogodnienia dla małych firm w Czechach

Przedsiębiorcy, którzy:

• na dany rok przewidują przychody niższe niż 1 000 000 CZK oraz
• nie są czynnymi podatnikami VAT oraz
• są uczestnikami ubezpieczenia emerytalnego i zdrowotnego

Kwota 5469 CZK obejmuje nie tylko podatek (100 CZK), ale ubezpieczenie zdrowotne (2 393 CZK) i emerytalne (2 976 CZK). Należność tę można ją zapłacić jednym przelewem. Jest ona wymagana, również gdy w danym miesiącu przedsiębiorca ma stratę.

Zaletą tej formy jest brak obowiązku składania zeznania podatkowego oraz raportów ubezpieczeniowych, a wszystkie dochody w ciągu roku i należności rejestruje się jedynie na ostatni dzień roku. Minusem jest brak rozliczenia ulg podatkowych.

Wybór ryczałtowej metody opłacania podatku należy zgłosić na początku roku (z góry). Czesi przewidują, że takie rozwiązanie będzie również funkcjonować w 2022 roku.

W systemie ryczałtowym nie można mieć dochodu z innych źródeł, który łącznie przekracza 15 000 CZK rocznie.

Roczne zeznanie podatkowe w Czechach

Zeznanie podatkowe musi również złożyć osoba, której roczny dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych nie przekroczył 15 000 CZK, ale wykazuje stratę podatkową.

Okresem rozliczeniowym podatku jest rok kalendarzowy. Jeżeli podatnik nie korzysta z usług doradcy podatkowego, jest zobowiązany złożyć zeznanie podatkowe oraz uiścić należny podatek do 1 kwietnia roku następnego po roku podatkowym. Jeżeli w jego imieniu rozliczenia z fiskusem prowadzi doradca podatkowy, obydwie te czynności należy wykonać do 1 czerwca roku następnego. Przy czym należy śledzić, czy czeski rząd nie zmienił terminów na dany rok.

Jeśli zeznanie jest składane drogą elektroniczną, wtedy terminy na jego złożenie (a tym samym zapłatę podatku) wydłużają się o miesiąc.

Rezydencja podatkowa może być pod lupą urzędów skarbowych

Aby podlegać pod rezydencję podatkową danego kraju wystarczy spełnić jeden z warunków wymienionych w pierwszym akapicie artykułu. A zatem, jeśli w Czechach jest zarejestrowana firma bez faktycznego prowadzenia działalności w tym kraju, ale w Polsce przebywamy dłużej niż 183 dni lub tu mamy rodzinę, czy miejsce zamieszkania – to polski urząd może stwierdzić, że mamy polską rezydencję podatkową, a tym samym musimy odprowadzać podatek do polskiego fiskusa (zarówno ze źródeł położonych w Polsce, jak i w Czechach).

Ustalenie rezydencji podatkowej może być problematyczne, ponieważ nie ma ona charakteru deklaratywnego, lecz związana jest z oceną całokształtu faktów i okoliczności, dlatego też za każdym razem należy ja rozpatrywać indywidualnie.

Wyrok WSA z Łodzi (sygn. I SA/Łd 493/17) stwierdza, że oceniając, w którym z państw znajduje się centrum życiowych i zawodowych interesów osoby fizycznej, należy wziąć pod uwagę przede wszystkim związki osobiste i ekonomiczne osoby fizycznej z danym państwem, wśród których istotne są więzi rodzinne, towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczna, kulturalna i wszelka inna działalność, miejsce wykonywania działalności gospodarczej i miejsce, z którego osoba zarządza swoim mieniem.

W ocenie rezydencji podatkowej pomocne będą objaśnienia Ministerstwa Finansów z 30 kwietnia 2021, omawiające szczegółowo:

• na czym polega ograniczony i nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce,
• co to jest rezydencja podatkowa,
• jakie są kryteria ustalania rezydencji podatkowej i na czym one polegają,
• czy można być rezydentem podatkowym w dwóch państwach,
• jaki wpływ na ustalenie rezydencji podatkowej mają umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Powyższe objaśnienia są wiążące, a zatem zastosowanie się do nich stanowi ochronę podatnika na zasadach podobnych do interpretacji podatkowych.