Co to jest remanent?

Remanent to spis wszystkich posiadanych na dany dzień towarów handlowych, materiałów, produktów, produkcji w toku, wg cen zakupu, nabycia lub wytworzenia.

Remanent sporządza każdy podatnik, także ten, który nie dokonywał zakupu towarów (w takim przypadku remanent będzie zerowy). Nie uwzględniamy w nim środków trwałych, wyposażenia, narzędzi, artykułów biurowych czy też drobnych sprzętów wykorzystywanych w firmie.

W przypadku firm, które nie dokonują obrotu towarami remanent zwykle wynosi 0,00 zł.

Jeśli w ramach działalności sprzedajemy towary (handel/produkcja) – w dniu 31.12. powinniśmy spisać wszystkie towary i materiały, których do tego momentu nie sprzedaliśmy.

Co wykazujemy w remanencie?

• Towary handlowe – czyli przedmioty kupione do dalszej sprzedaży (bez obróbki)
• Produkty – czyli przedmioty do dalszej sprzedaży, które utworzyliśmy samodzielnie
• Materiały – części, z których tworzymy produkty
• Braki i odpady – czyli nie nadające się do dalszej sprzedaży towary handlowe, produkty lub materiały

W/w przedmioty nazywać będziemy ogólnie „towarami”.

Remanent wykazuje faktyczne stany magazynowe. Ilości towarów „spisane” z magazynu powinny być zgodne z ilościami wynikającymi z dowodów nabycia.

UWAGA: w remanencie należy uwzględnić tzw. „towary obce” – czyli towary/materiały, które otrzymaliśmy do przerobienia ale nie są naszą własnością. W spisie tym należy spisać jakie są to towary, ich ilość oraz do kogo należą.

Remanent uwzględnia towary, które na koniec 31. grudnia:

• faktycznie posiadamy w firmie,
• są w drodze (zostały przez nas zakupione i są w transporcie do nas)
• znajdują się poza siedzibą naszej firmy (np. są przekazane w komis lub do pośrednika w sprzedaży).

Jak wycenić remanent?

Mimo że spis posiadanych towarów należy przeprowadzić na koniec grudnia to wycena remanentu możliwa jest do 14 stycznia. Wycena – czyli spisanie wartości posiadanych towarów. Przy ustaleniu cen zakupu pomocne będą skany faktur zakupu umieszczone na koncie w ifirmie, w zakładce „Wydatki”, w kolumnie „e-dokument” („Pobierz”). Wyceniony remanent należy przekazać do Biura Rachunkowego.

Wycena remanentu następuje wg jednej z dwóch metod: LIFO lub FIFO. Wybraną metodę należy stosować przez cały rok.

LIFO – ostatnie przyszło, pierwsze wyszło. W tym przypadku uznajemy, że na stanie mamy towary kupione „najdawniej” (najstarsze). Oznacza to, że wartość towarów wykazana w remanencie będzie wartością rzeczywistą najstarszych towarów, jakie mamy.

FIFO – pierwsze przyszło, pierwsze wyszło. Tu na stanie magazynu mamy najnowsze towary (sprzedaż zaczynamy od najstarszego zakupu, czyli sprzedając wydajemy klientowi to co leży „od dawna”). Ten sposób wyceny jest najodpowiedniejszy w firmach z towarami z terminem ważności (np. sklepy).

Przykład:

Zakładamy, że zakupy i sprzedaż/wykorzystanie materiałów było następujące:

• 10.01. – zakup 5 sztuk [A] po 2,50 zł
• 2.05. – zakup 3 sztuk [A] po 1,00 zł
• 03.06. – zakup 10 sztuk [A] po 3,50 zł
• 03.06. – zakup 11 szt. [C] po 11,30 zł
• 03.06. – sprzedano 4 szt. [A] oraz wykorzystano do produkcji  9 szt [A] – z tego zrobiono jeden produkt [B].

Wg metody LIFO na dzień 31.12.:

• sprzedano 4 szt. [A] kupionego po 3,50 zł – nie uwzględniamy w remanencie
• remanent:
  • [A] 5 szt po 2,50 zł (kupione 10.01.)
  • [C] 10 szt po 11,30 zł
  • [B] 1 szt o wartości 24,00 zł (ponieważ jest utworzona z 9 szt [A]: 6 szt za 3,50 zł  (kupione 03.06.) oraz 3 szt za 1,00 zł (kupione 2.05.))

Wg metody FIFO na dzień 31.12:

• sprzedano 4 szt kupionych po 2,50 zł – nie uwzględniamy w remanencie
• remanent:
  • [B] – 1 szt o wartości 23,00 zł (ponieważ jest utworzona z 9 szt : 1 szt za 2,50 zł  (kupione 10.01.) + 3 szt za 1,00 zł + 5 szt za 3,50 zł (kupione 03.06.))
  • [A] 5 szt kupionych po 3,50 zł (kupione 03.06.)
  • [C] 10 szt po 11,30 zł.

• towary handlowe, materiały i braki, które nie zostały wcześniej zutylizowane – w remanencie podajemy cenę zakupu – czyli ceny wykazanej na dowodzie nabycia (zwykle na fakturze zakupu). Jeśli obecna cena rynkowa towaru jest niższa niż cena nabycia (np. ze względu na zniszczenie) – wówczas wykazujemy cenę rynkową.
• półwyroby (półfabrykaty), wyroby gotowe (produkty)– wyceniamy wg kosztów wytworzenia (bez wliczania kosztu pracy własnej). Kosztem wytworzenia jest wartość zużytych do produkcji materiałów, wartość zużytej energii, wartość wynagrodzeń przypadających na daną produkcję).
• produkcję niezakończoną, tzw. produkcja w toku (w działalności usługowej i budowlanej) wycenia się według kosztów wytworzenia, jednak wartość ta nie może być niższa od kosztów materiałów bezpośrednio zużytych do produkcji. Jeśli w związku z produkcją wypłacono wynagrodzenia – ich wartość wliczana jest do „produkcji w toku”.

Na co jeszcze zwrócić uwagę?

Żaden zakupiony towar nie może „zniknąć”. Najprościej to opisać jako:

Jeśli nasz towar został zutylizowany – na przykład ze względu na uszkodzenie, przez co nie nadawał się do sprzedaży lub został wykorzystany na cele firmowe – należy sporządzić odpowiedni dokument.

W przypadku zniszczenia towaru (nie nadaje się do sprzedaży) – sporządzany jest protokół likwidacji [KLIKNIJ I POBIERZ]. Wykazujemy nazwę towaru, zniszczoną ilość, cenę jego nabycia. Protokół taki należy przygotować na bieżąco i przekazać do księgowania.

W przypadku przekazania towaru na użytek firmowy (np. na cele reklamowe- wykonanie zdjęć, testy lub do zużycia w firmie) – także sporządzamy protokół. Będzie to protokół przekazania towaru na użytek firmowy [KLIKNIJ I POBIERZ]. Zawiera on takie same dane jak protokół zniszczenia i także powinien być na bieżąco zaksięgowany.