W myśl zmienionych przepisów ustawy o VAT, nievatowcy mają obowiązek wystawiania faktur na życzenie klienta. Co to oznacza w rzeczywistości?
Nievatowiec w ustawie o VAT
Zgodnie z art. 106b, p. 2 ustawy o
VAT
„podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113” ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3”.
Z kolei punkt 3 tego samego artykułu mówi, że
„na żądanie na nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę (…)”.
Rachunek = faktura
W rzeczywistości nie ma większej różnicy między
rachunkiem wystawianym przez nievatowca, a fakturą, którą musi wystawić na życzenie klienta. Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 03.12. 2013 r. (obowiązującym od 1 stycznia) faktura wystawiana przez nievatowca zawiera dokładnie te same dane, które zawierał rachunek.
I tak, z punktu widzenia przepisów, dokument zawierający wszystkie elementy typowe dla rachunku jest traktowany jako faktura. Nie ma też znaczenia nazwa takiego dokumentu, ponieważ nie jest ona obowiązkowym elementem faktury, w związku z tym, w tytule może widnieć „rachunek”, „faktura”, inny dowolny tytuł lub nawet jego brak.
Jedyną istotna zmianą jest różnica między rachunkiem, a fakturą dla czynności zwolnionych z VAT. Faktura taka powinna zawierać podstawę zwolnienia (przepis, z którego wynika zwolnienie VAT).
W związku z prośbami klientów ifirma.pl, zmiany związane z nowymi przepisami zostaną uwzględnione przy najbliższym wdrożeniu – ok. 14 lutego.