Inwestycja w obcym środku trwałym to wszelkie nakłady poniesione na obcy środek trwały, który jest wykorzystywany na cele prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie umowy (np. najmu, dzierżawy lub innej o podobnym charakterze). Zgodnie z art. 22a ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, inwestycje w obcym środku trwałym podlegają amortyzacji, niezależnie od przewidywanego czasu ich użytkowania. Amortyzacja inwestycji w obcym środku trwałym – co warto o niej wiedzieć?
Jakie nakłady tworzą inwestycję w obcym środku trwałym?
Ustawa o PIT nie wskazuje, jakie dokładnie wydatki należy traktować jako inwestycję w obcym środku trwałym. Uznaje się jednak, że powinny to być nakłady o charakterze ulepszenia, jak np. przebudowa, rozbudowa, rekonstrukcja, adaptacja lub modernizacja. Nie zalicza się do nich jednak remontów oraz prac konserwacyjnych, mających na celu przywrócenie pierwotnego stanu środka trwałego. Takie nakłady będą bowiem stanowiły koszt podatnika, który korzysta z danego środka trwałego.
Ponadto jeżeli inwestycja taka przekroczy 10 000 zł, wówczas przedsiębiorca ma obowiązek przyjąć ją do ewidencji środków trwałych i amortyzować. Do tej kwoty poniesione wydatki powinny zaliczać się do kosztów uzyskania przychodów na bieżąco. O tym, jak postępować w przypadku przekroczenia 10 000 zł inwestycji w obcym środku trwałym przeczytasz tutaj.
Inwestycja w obcym środku trwałym a wartość początkowa
Wartość początkową środka trwałego w postaci inwestycji w obcym środku trwałym ustala się identycznie, jak przy środkach trwałych zakupionych lub wytworzonych we własnym zakresie, czyli według ceny nabycia albo kosztu wytworzenia. Więcej na ten temat przeczytasz
tutaj.
Jaka stawka amortyzacji dla inwestycji w obcym środku trwałym?
Również pod względem doboru właściwej stawki amortyzacji inwestycji w obcym środku trwałym podatnicy mogą kierować się zasadami ogólnymi dotyczącymi innych środków trwałych (na podstawie KŚT). Co ważne, istnieje również możliwość indywidualnego ustalenia stawki.
Zasady amortyzacji inwestycji w obcym środku trwałym
Odpisów amortyzacyjnych od wartości nakładów poniesionych na ulepszenie obcego środka trwałego dokonuje podmiot, który je poniósł, tj. najemca, dzierżawca lub użytkownik. Nie dokonuje ich natomiast właściciel środka trwałego. Sposób amortyzacji inwestycji w obcych środkach trwałych jest taki sam, jak w przypadku amortyzacji innych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się, począwszy od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym środek trwały wprowadzony został do ewidencji. Przy czym suma odpisów w pierwszym roku podatkowym, w którym inwestycja w obcym środku trwałym została wprowadzona do ewidencji, nie może przekroczyć wartości tych odpisów przypadających za okres od wprowadzenia jej do ewidencji do końca tego roku podatkowego. Amortyzacji inwestycji w obcym środku trwałym można dokonać z zastosowaniem jednej z dostępnych metod amortyzacji (więcej na ten temat przeczytasz tutaj).
Przykład
Pan Jan do celów swojej działalności wynajmuje lokal w galerii handlowej. W marcu 2019 r. poniósł nakłady na adaptację pomieszczenia do potrzeb swojej firmy w kwocie 15 000 zł, które zakwalifikował jako inwestycję w obcym środku trwałym. Rozpoczął amortyzację tego środka trwałego od kwietnia 2019 r., przy zastosowaniu indywidualnej stawki amortyzacyjnej w wysokości 10% rocznie. Miesięczny odpis amortyzacyjny wynosi: 15 000 zł x 10% / 12 m-cy = 125 zł.