MDR, czyli schemat podatkowy zaczął obowiązywać od 1 stycznia 2019 roku. Zmiana przepisów Ordynacji podatkowej, a dokładniej dodanie artykułów 86a do 86o, omawia ten temat. Problematyka nie jest zbyt popularna, a zawiłość regulacji prawnych tego nie ułatwia. Dlatego też przy analizie tego zagadnienia będą pojawiały się odwołania do informacji jakie znajdują się na stronach Portalu Podatkowego i w wyjaśnieniach Ministerstwa Finansów.

Cel raportowania MDR

Nowy obowiązek w założeniach dotyczy przekazywania informacji do organów skarbowych na temat podejmowanych działań, które mogą dotyczyć optymalizacji podatkowej. Uregulowania ustawowe mają jednak o wiele szerszy zakres niż przepisy odnoszące się do unikania opodatkowania.

Przepisy te powinny zniechęcić podatników oraz ich doradców do wdrażania uzgodnień mogących stanowić unikanie opodatkowania – tak mówi o tym temacie Ministerstwo Finansów w objaśnieniach podatkowych z 31 stycznia 2019 roku.

Raportowanie schematów podatkowych dotyczy 3 kategorii podmiotów:

1. Promotora – jest to osoba fizyczna, prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, w szczególności doradca podatkowy, adwokat, radca prawny, pracownik banku lub innej instytucji finansowej doradzający przedsiębiorcom w zakresie wykonywanych czynności, a w szczególności:
   • opracowuje uzgodnienie,
   • oferuje uzgodnienie,
   • udostępnia opracowane uzgodnienie,
   • wdraża opracowane uzgodnienie lub zarządza wdrażaniem uzgodnienia.
2. Korzystającego – jest to osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej:
   • której udostępniane jest uzgodnienie,
   • u której wdrażane jest uzgodnienie,
   • która jest przygotowana do wdrożenia uzgodnienia,
   • która dokonała czynności służącej wdrożeniu uzgodnienia.
3. Wspomagającego – jest to osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, w szczególności biegły rewident, notariusz, osoba świadcząca usługi prowadzenia ksiąg rachunkowych, księgowy lub dyrektor finansowy, bank lub inna instytucja finansowa.

Wymienione podmioty zobowiązane są do przygotowywania i przekazywania raportów schematów podatkowych bez względu na miejsce zamieszkania, siedzibę firmy lub zarządu, nawet jeżeli znajduje się poza terytorium kraju.

Kiedy nie trzeba raportować schematów podatkowych?

Istnieją pewne wyjątki od obowiązkowego raportowania schematów podatkowych przy spełnieniu następujących warunków:

• jeżeli progi kwotowe z kryterium kwalifikowanego, czyli przychody lub koszty korzystającego albo wartość aktywów tego podmiotu w rozumieniu przepisów o rachunkowości nie przekraczają w poprzednim lub bieżącym roku podatkowym, równowartości 10 mln euro, lub
• jeżeli udostępniane lub wdrażane uzgodnienie dotyczy rzeczy lub praw o wartości rynkowej nieprzekraczającej równowartość 2,5 mln euro, lub
• jeżeli korzystający nie jest podmiotem powiązanym (art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).