Koszta prowadzenia działalności gospodarczej. Czy mogę rozliczyć telewizor?

Amortyzacja – najważniejsze informacje. Materiał video

Koszty uzyskania przychodu, czyli co?

To, co należy rozumieć przez koszty uzyskania przychodu, normuje wspomniany już art. 22 ustawy PIT. Rozwijając tę regulację, aby mówić o kosztach uzyskania przychodu, konieczne jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

• podatnik rzeczywiście poniósł koszt;
• koszt ten poniesiony został, celem uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów;
• koszt ten pozostaje w bezpośredniej relacji przyczynowo-skutkowej względem prowadzonej działalności gospodarczej – ma on stanowić narzędzie jej prowadzenia, a wykazanie tej okoliczności spoczywa na barkach podatnika;
• koszt ten ma charakter definitywny – rzeczywiście obciążył rachunek nabywcy;
• koszt ten został odpowiednio udokumentowany;
• nie znajduje zastosowania wyjątek z katalogu zawartego w art. 23 ustawy PIT.

Wspomniany związek między nabytym towarem a prowadzoną działalnością musi mieć każdorazowo charakter rzeczywisty, racjonalny i uzasadniony z gospodarczego punktu widzenia. Za chwilę, wedle której dokonywana jest ocena w tym zakresie, przyjmuje się zaś chwilę dokonywania zakupu.

Jedynie w sytuacji, gdy ze zobiektywizowanej perspektywy nabywca mógł wedle tej chwili oczekiwać przydatności swojego zakupu dla prowadzonego biznesu, zasadne jest zaliczenie go do kosztów uzyskania przychodu. O ile jednak ocena jest zobiektywizowana, dokonywana jest wedle zindywidualizowanych dla danego biznesu kryteriów – różne działalności mają bowiem różne potrzeby.

W końcu, potrzeby te nie mogą być wynikiem zaniedbań samego podatnika, a tym bardziej nie mogą być następstwem jego sprzecznej z prawem działalności. 

Telewizor w kosztach firmy

Choć kwestia dowodzenia ma zawsze charakter indywidualny, pewnym branżom przychodzi ono zdecydowanie łatwiej niż innym. Jakie zatem działalności umożliwiają wrzucenie w koszty wydatków na zakup telewizora? Wśród nich z pewnością znajdują się: 

• szkoły,
• przedszkola,  
• agencje reklamowe i marketingowe,
• agencje analityczne, 
• agencje badawcze, 
• agencje PR, 
• lokale gastronomiczne, 
• kawiarnie,
• puby, 
• bary. 

W kontekście tych branż wykazanie przydatności biznesowej sprowadza się bądź do wykazania, że bez danego narzędzia prowadzenie działalności nie byłoby w ogóle możliwe (np. przekazywanie wiedzy za pośrednictwem wyświetlanych na ekranie telewizora prezentacji), bądź, że stanowi ono udogodnienie wprowadzone z myślą o klientach (np. możliwość obejrzenia programu w poczekalni).

Żywotność i wartość a rozliczenie kosztów

Wspomniane powyżej okoliczności są istotne, kiedy przychodzi do rozliczenia kosztów. Zgodnie z obowiązującą regulacją (art. 22a ust. 1 i art. 22b ust. 1 ustawy PIT; art. 16a i 16b ustawy CIT) przydatność do użytku przewyższająca rok oraz wartość zakupu wyższa aniżeli 10 000 złotych, występując łącznie, wiążą się z koniecznością zaklasyfikowania wydatku do kosztów trwałych, a co za tym idzie – z amortyzacją (i rozliczeniami ratalnymi). W sytuacji odmiennej wydatku nie trzeba umieszczać w ewidencji kosztów trwałych – wystarczy jego zaliczenie do kosztów bezpośrednio. 

Co istotne, koszty prowadzenia działalności nie ograniczają się jedynie do zakupu telewizora, ale rozciągają się również na jego późniejsze serwisowanie, zakup akcesoriów czy opłaty (np. opłatę radiowo-telewizyjną, opłaty licencyjne). W każdej z tych sytuacji należy wykazać przydatność wydatku z punktu widzenia danego biznesu.